Ճապոնացի իմաստունները ծածկագրել են մեկ կարևոր գաղտնիք, որն օգնում է հաջողության հասնել ցանկացած գործում: Այս գաղտնիքը քողարկված կերպով կրկնվում է որոշ ժամանակակից գրքերում, բայց միայն մասամբ։ Չգիտես ինչու, այն ամբողջությամբ չի հնչում, թեև առանց «կորցրած» մասի չի աշխատում։ Այս հոդվածում մենք կխոսենք ամբողջական տարբերակի մասին:

Չմոռանաք բաժանորդագրվել մեր Telegram ալիքին:

Նախ, եկեք կանգ առնենք այս իմաստության ժամանակակից տարբերակի վրա: Նկարիչ Սքոթ Ադամսն իր «Հաջողության տեսություն» գրքում հետաքրքիր դիտարկում է անում՝ տարբեր առաջադրանքներ պահանջում են մտքի տարբեր վիճակներ։ Ոմանց պետք է կրեատիվության պայթյուն, ոմանց՝ մանրակրկիտ վերլուծություն, իսկ ոմանց էլ առօրյա աշխատանքի համառ կատարում: Այնպես որ Ադամսը խորհուրդ է տալիս, որ նախքան որևէ բան անելը, դուք պետք է «համապատասխանեցնեք ձեր մտքի վիճակը դրված խնդրի հետ»: Հոգեբան Միհայ Չիկսզենտմիհալին իր «Հոսք» բեսթսելլերում գրում է այն մասին, թե ինչպես ապրել հոսքի մեջ, այսինքն՝ քո գործի հետ ամբողջական միաձուլված վիճակում, երբ չես զգում ժամանակը և ինքդ քեզ, երբ հոգնածության փոխարեն զգում ես էներգիայի անընդհատ աճ:

Հոսքը այն վիճակն է, երբ դուք ամբողջությամբ կլանված եք նրանով, ինչ անում եք, երբ չեք հետևում ժամանակին և չեք զգում հոգնածություն: Երբ Լև Տոլստոյի «Աննա Կարենինա» վեպի հերոս Կոնստանտին Լևինը նախանձով հետևում է իր գյուղացիների աշխատանքին, նա տեսնում է նրանց հոսքի մեջ. այնքան ռիթմիկ և ներդաշնակ են նրանք հնձում: Նույն զգացողությունն են ապրում երաժիշտները, ովքեր նվագում են իրենց սիրելի գործիքը, իսկ մարզիկները մարզումների ժամանակ, երբ նվիրական արդյունքը մոտենում է։

Իսկապես, սա շատ կարևոր կետ է, որը ճապոնական մշակույթում հնչում է որպես «Հետևիր ուղու ռիթմին»: Ճապոնացի ականավոր ստրատեգ Միյամոտո Մուսաշին իր «Հինգ օղակների գիրքը» գլխավոր աշխատության մեջ գրում է, որ «Ամենուր կա ռիթմ։ Յուրաքանչյուր ճանապարհի ռիթմը ունի իր տարբերությունները: Կա ծառայության ռիթմ և ձախողման ռիթմ, պարտականությունների կատարման և չկատարման ռիթմ: Պետք չէ մոռանալ բոլոր արվեստների ու արհեստների ռիթմի մասին։ Ռիթմ կա նաև անտեսանելիի մեջ (դատարկություն):
Կա հարստացման ռիթմ և կործանման ռիթմ: Դուք պետք է լավ հասկանաք և տարբերեք ծաղկման ռիթմն ու քայքայման ռիթմը»: Այսպիսով, մենք տեսնում ենք, որ ինչ-որ գործում հաջողության հասնելու համար պետք է որսալ դրա ռիթմը և հետևել դրան. սա իմաստության առաջին մասն է, որի մասին ուզում ենք պատմել։ Եվ այստեղ կարող են օգնել խորհուրդները Սքոթ Ադամսի «Հաջողության տեսություն» գրքից և Միհայ Չիկսզենտմիհալի «Հոսք» գրքից։ Դրանք խոսում են այն մասին, թե ինչպես տրամադրել ինքներդ ձեզ ճիշտ ռիթմը բռնելու համար՝ հասնելու ճիշտ մտքի վիճակին: Բայց սա բավարա՞ր է։ Ճապոնացի իմաստունները գտնում են, որ ոչ:

Կարդացեք նաև՝ Ճապոնացի ժողովրդի 30 ասացվածք, որոնք ամեն ինչ իրենց տեղը կգցեն

Միյամոտո Մուսաշին կարծում է, որ «համապատասխան ռիթմ գտնելը և դրան հետևելը» գործի կեսն է: Չափազանց կարևոր է նաև «մեկուսացնել դրան հակասող ռիթմը»։ «Եթե չհրաժարվեք հակասական ռիթմից, դուք երբեք կատարյալ չեք դառնա ճանապարհին», – գրում է ճապոնացի իմաստունն իր «Հինգ օղակների գրքում»: Մուսաշին կատեգորիկ է. վստահ է՝ նույնիսկ եթե ճիշտ ռիթմի մեջ ես մտել, առանց երկրորդ կանոնի գործդ լավ չի գնա։ Հակասական ռիթմը նման է «մեկ տակառ մեղրի մեջ լցված մեկ գդալ ձթին»՝ այն թույլ չի տա քեզ առաջ շարժվել քո ճամփորդության մեջ։ Եվ իսկապես, որքան հաճախ է պատահում, որ մենք կարծես գտել ենք մերը, զգացել ենք մեր գործի ռիթմը, մտել ենք հոսքի մեջ, բայց ինչ-որ բան ամեն կերպ արգելակում, կպչուն ճանճի պես մի բան խանգարում է մեզ առաջ գնալ այնպես, ինչպես ուզում ենք։ Փնտրեք հակասական ռիթմը, խորհուրդ է տալիս ճապոնացի իմաստունը։ Փնտրեք այն բաները, որոնք «սպանում են» ձեր ժամանակը, «խժռում» ձեր էներգիան և զրկում ձեզ ձեր ներքին ռեսուրսից: Ստեղծողների, կամ ինչպես ասում են նաև «արտադրանքի ստեղծողների» համար նման հարցերը ամենից հաճախ վերաբերում են մարքեթինգին, վաճառքին, իրավական նրբություններին, հաշվապահությանը և այլն: Սրանք այն հարցերն են, որոնք պահանջում են այլ ռիթմ՝ այլ մտքի վիճակ, որոնք հաճախ դեմ են գնում հիմնական առաջնահերթ ռիթմին։