Խոսքերը, որոնք արտասանում եք, ազդում են ձեր մտքերի վրա, որոնք էլ իրենց հերթին որոշում են, ձեր հետագա գործողությունները կամ ինչ-որ բան անելու ցանկությունը:

Ահա հինգ տարածված արտահայտություններ, որոնք ձևավորում են կարծիքներ և համոզմունքներ (ձեր և ձեր շրջապատի մոտ), որոնք դժվարացնում են հաջողության հասնելը:

1. «Այսօր ինձ մոտ վատ օր է»

Լավ ու վատ օրերի տարբերությունը թաքնված է ձեր գլխում։ Ամեն օր լի է հաճելի ու տհաճ անակնկալներով։ Կարևորն այն է, թե ինչպես եք վերաբերվում դրանց:

Վճռական լինելով խնդրին լուծում գտնելու հարցում՝ դուք հանգիստ և վստահորեն կհաղթահարեք ճգնաժամը: Եթե ​​հոռետես եք, ուրեմն ձեր ձեռքերը լվանում եք ցանկացած խնդիր տեսնելուց։ Նման խնդիրը «օր» անվանելով՝ դուք ինքներդ եք սադրում անհաջողություն, քանի որ դա ազատում է ձեր էմոցիաները կառավարելու անհրաժեշտությունից: Դա նաև երաշխավորում է, որ մնացած օրը նույնպես «վատ» կլինի։

Ավելի լավ է ասեք այսպես. «Ես հիմա լավագույն մարզավիճակում չեմ, բայց փորձում եմ ամեն ինչ շտկել»:

Չմոռանաք բաժանորդագրվել մեր Telegram ալիքին:

2. «Եթե բախտս բերի, ապա…»

Բախտն այն է, երբ պատահական թվացող իրադարձություններն անհավանական հնարավորություններ են ստեղծում: Եվ սա հորինվածք ​​չէ, ինչպես և անսպասելի աղետները։ Երբ ինչ-որ բան վերագրում եք բախտին կամ ճակատագրին, ձեզ համար ավելի դժվար է դառնում հաջողության հասնելը (այն, ինչ կա՝ կա, կամ ինչ եղել՝ եղել է):

Բայց ցանկացած արդյունք ունի բազմաթիվ իրական պատճառներ: Եվ չնայած դուք չեք կարող հետևել դրանցից յուրաքանչյուրին կամ կանխատեսել բոլոր հնարավոր արդյունքները, չկա թռչող արարած, որը ընտրողաբար գցում է բախտը այնտեղ, որտեղ ցանկանում է:

Բախտի նկատմամբ կույր հավատը հանգեցնում է ձախողման, քանի որ այն թույլ է տալիս արդարացումներ գտնել ինքներդ ձեզ համար, ինչպես նաև խրախուսում է ձեզ ապավինել ինչ-որ գերբնական ուժի՝ հաջողության հասնելու համար գործելու փոխարեն:

Ավելի լավ է ասեք այսպես. «Էլ ի՞նչ կարող եմ անել այսօր իմ նպատակին հասնելու համար»:

3. «Ես ընկճված եմ»

«Ճնշում» բառը ստեղծվել է ֆիզիկոսների կողմից՝ սահմանելու միջին ուժը մեկ միավորի մակերեսի վրա, որով մի մարմին գործում է մյուսի վրա։ Օրինակ՝ չափազանց մեծ ճնշումը կամուրջների փլուզման պատճառ է դառնում: Բայց մարդը կամուրջ չէ։

Մարդիկ կարող են աճել և փոխվել՝ հարմարվելով նոր հանգամանքներին: Երբ ասում ես, որ ընկճված ես, դու քեզ նույնացնում ես անզոր առարկայի հետ, որին ճնշում են արտաքին ուժերը։ Այս մոտեցումը հանգեցնում է անօգնականության և հետևաբար ձախողման: Դուք փորձում եք «կարգավորել», բայց իրական ջանք չեք գործադրում:

Փոխարենը, ասեք. «Ես ուզում եմ մի փոքր հանգստանալ, նախքան աշխատանքի վերադառնալը»:

Կարդացեք նաև՝ Այս 4 բառերը կօգնեն ձեզ հաղթահարել ցանկացած անհաջողություն

4. «Իմ առաջնահերթությունները…».

«Առաջնահերթություն» բառը ենթադրում է սինգուլյարություն։ Իսկ շատ առաջնահերթությունը՝ արդեն օքսիմորոն է: Բայց բանը իմաստաբանության մեջ չէ, քանի որ եթե դուք ունեք մեկից ավելի առաջնահերթություն, ապա դուք մոլորվում եք այնտեղ, որտեղից պետք է սկսել:

Ժամանակի ցանկացած պահի, անկասկած, ինչ-որ ավելի կարևոր բան կլինի, քան այն, ինչ դուք անում եք հիմա: Սա այն առաջնահերթությունն է, որով դուք պետք է ամբողջությամբ կլանված լինեք։

Մեկից ավելի առաջնահերթություններ ունենալը հանգեցնում է ձախողման, քանի որ ձեր միտքը կիսվում է տարբեր խնդիրների միջև: Երբ ուշադրությունը ցրված է տարբեր գործողությունների միջև, դուք այլևս չեք կարող գործել այնքան արդյունավետ, քան երբ կենտրոնացած եք այս առաջադրանքներից ամենակարևորի վրա:

Ավելի լավ է ասեք այսպես. «Իմ առաջնահերթ խնդիրն է …»:

5. «Ո՞վ է մեղավոր»

Մեղավորին գտնելը մարդկային ամենաանօգուտ գործերից է։ Ինչ եղել է՝ անցել է: Կարևորն այն չէ, թե ինչու է ինչ-որ բան պատահել, այլ այն, թե ինչպես կարող ես հետագայում ավելի լավ արդյունքի հասնել։

Սա չի նշանակում, որ մարդիկ չպետք է պատասխանատվություն կրեն իրենց արարքների համար։ Ընդհակառակը, պատասխանատվությունը լիովին հակառակն է մեղավորին գտնելուն։ Եվ վերջինս անփոփոխ հանգեցնում է ձախողման, քանի որ ստիպում է մտածել անցյալի մասին, առաջացնում է անհարկի դժգոհություն և ստիպում է մարդկանց վախենալ ռիսկի դիմել:

Փոխարենը ասեք այսպես. «Ահա, թե ինչ պետք է այլ կերպ անել հաջորդ անգամ…»: