[important]Ռաբինդրանաթ Տագոր – Հնդիկ հռչակավոր բանաստեղծ, արձակագիր, դրամատուրգ և հրապարակախոս:[/important]
Ժուկով ժամանակով քո բանաստեղծը, սեր իմ, իր նավը՝ որ մի դյուցազնական մեծ պոեմ էր – իր մտքի ծովում բաց թողեց:
Ավա՜ղ, ես անզգույշ եղա. նա դիպավ ոտքերիդ զնգացող ապարանջաններին ու խորտակվեց:
Նավը ջարդուփշուր եղավ, ու երգերս շաղ գալով փռվեցին քո ոտքերի տակ:
Հին կռիվների մասին արած պատմություններիս ողջ բեռը խնդացող ալիքների բերանն ընկած՝ թրջվեց արցունքից ու ծովի հատակն անցավ:
Իմ այս ամբողջ կորուստը, սեր իմ, բարի արա ինձ:
Եթե ես կորցրել եմ իմ անմահության իրավունքը, մահից հետո դարձրու ինձ անմահ՝ քանի ապրում եմ:
Եվ ես չեմ ողբա կորուստիս համար ու չեմ պարսավի քեզ: