Եթե երկար ժամանակ սեր եք փնտրում և հուսահատության եզրին եք, ապա Դիփակ Չոպրայի գրքից այս խորիմաստ մեջբերումը հենց ձեզ համար է։

Չմոռանաք բաժանորդագրվել մեր Telegram ալիքին:

Սիրո մասին հազարավոր գրքեր են գրվել։ Սա հավերժական թեմա է, որը միշտ արդիական է, հատկապես, երբ խոսքը վերաբերում է իսկական երջանկության որոնումներին։

Յուրաքանչյուրը գտնում է սերն իր ժամանակին։ Ոմանք նրան հանդիպում են 18 տարեկանում, ոմանք՝ միայն 60։ Աշխարհի բնակչության կեսն իրեն միայնակ է զգում։ Բայց կան մարդիկ, ովքեր հանգիստ ընդունում են իրենց մենակությունը, մինչդեռ մյուսները համառորեն փնտրում են իրենց ճակատագրին յուրաքանչյուր պատահական մարդու մեջ։ Սակայն որոնման այս ճանապարհը ո՛չ պայծառ է, ո՛չ էլ առողջ։

Ի՞նչ անել նրանց, ովքեր անընդհատ փորձում են սեր և աջակցություն գտնել ուրիշների մեջ։ Այս հարցին անդրադարձել է նաև հնդիկ բժիշկ և մտածող Դիփակ Չոպրան, ով իր գրքերում մեծ ուշադրություն է հատկացրել գիտակցության, էներգիայի և սիրո՝ որպես բուժիչ ուժի թեմաներին։

Սիրո որոնումը ունայն ջանք է

Չոպրայի խոսքով՝ սիրո հուսահատ որոնումներն անհաջող ձեռնարկ են։ «Լավագույնը գալիս է այն ժամանակ, երբ դրան ամենից քիչ ես սպասում» ասացվածքը զուր տեղը չի դարձել հայտնի, քանի որ այն ճշմարիտ է։ Այն, ինչին սպասում ես անհամբերությամբ և հուսահատությամբ, հազվադեպ է պատահում։ Եթե ամեն օր մտածես սիրո մասին, պատկերացնես իդեալական մարդու դեմքը և փնտրես նրան ամբողջ քաղաքով մեկ, դու երբեք նրան չես գտնի։

Կարևոր չէ՝ դուրս եք գալիս փողոց, թե ոչ, մարդկանց հանդիպում եք, թե ոչ։ Կպչուն գաղափարը, կուտակվելով գիտակցության մեջ, դառնում է փշի պես, որը բաբախում է և ժամանակի ընթացքում ավելի ու ավելի մեծ ցավ պատճառում։ Սա նման է այն բանաստեղծին, ով անհամբեր սպասում է իր մուսային, բայց նա այդպես էլ չի գալիս․ ոչ թե որովհետև նա գոյություն չունի, այլ որովհետև ներշնչանքը գալիս է հանկարծակի, երբ նա դադարում է փնտրել։

Երբ մարդը խորապես միայնակ է, բայց դրան ուշադրություն չի դարձնում, քանի որ ունի աշխատանք, ընկերներ, շփման շրջանակ և հագեցած կյանք, նա հուսահատորեն սեր չի փնտրում։ Երբեմն նա նույնիսկ առավելություն, ազատություն է տեսնում ամուրի կյանքի մեջ։ Եվ հենց այդպիսի մարդն է ամենից հաճախ ավելի արագ գտնում սերը, որովհետև նա չի փնտրում այն տենչանքով։

Չափազանց ակտիվ գործողությունները հաճախ ձախողվում են

Դիփակ Չոպրան՝ հնդիկ բժիշկ և փիլիսոփա, ով իր ամբողջ կյանքը նվիրել է այլընտրանքային բժշկությանը և հոգևոր ինքնաճանաչմանը, գրել է տասնյակ գրքեր անձնային աճի և սիրո՝ որպես ներքին գործընթացի, այլ ոչ թե պարզապես զգացմունքի մասին։

Կարդացեք նաև՝ Սիրո մասին 38 մեջբերում Դիպակ Չոպրայի գրքից

Նրա համար սերը ոչ միայն երկու մարդու միջև կապ է, այլ գիտակցության վիճակ, էներգիայի փոխանակում, տալու և ստանալու գործընթաց, որը ծագում է բնական ճանապարհով, այլ ոչ թե որոնման միջոցով։

Իր «Կախարդի ճանապարհը» գրքում Չոպրան գրում է.

«Սեր հուսահատորեն փնտրող մարդը ինձ հիշեցնում է գետի ձկանը, որը հուսահատորեն ջուր է փնտրում»։

Ձուկը չի կարող ապրել առանց ջրի. նա արդեն դրա մեջ է, պարզապես չի գիտակցում դա։ Եթե նրան հանեն գետից և բաց թողնեն ցամաքում, նրա համար դժվար կլինի գտնել միջավայր, որը կպահպանի իր կյանքը։ Ճիշտ նույն կերպ, մարդը, ով սեր է փնտրում իրենից դուրս, մոռանում է, որ սերն արդեն իր ներսում է։

Եթե դու կենդանի ես, քո մեջ արդեն սեր կա։ Այն գոյություն ունի քո ներսում, ինչպես ինքը՝ կյանքը, ինչպես շնչառությունը, ինչպես լույսը, որը երբեք չի հանգչում։ Պետք է միայն աչք չփակել դրա վրա։

Չոպրայի դասը պարզ է, բայց խորը. որքան շատ եք փնտրում սեր, այնքան այն ավելի է հեռանում ձեզանից։ Որքան ավելի մեծ ներդաշնակության մեջ եք ինքներդ ձեզ հետ, այնքան ավելի մոտ եք դրան։