Բարև բոլորին: Այսօր մենք կխոսենք շատ կարևոր և բոլորիս մոտ մի բանի մասին՝ մեր արմատների մասին։ Մեզանից յուրաքանչյուրը գիտի, որ հայ լինելը պարզապես ազգություն չէ, դա ավանդույթներով, մշակույթով ու պատմությամբ լի մի ամբողջ աշխարհ է։ Սակայն ժամանակի ընթացքում մենք կարծես թե մոռացել ենք, թե ինչն է մեզ առանձնահատուկ դարձնում: Եկեք հիշենք և զգանք այս կապը միասին:
Չմոռանաք բաժանորդագրվել մեր Telegram ալիքին:
Մոռացված հնչյուններ և համեր
Հիշո՞ւմ եք, թե ինչպես էր ընտանեկան տոնակատարություններին հնչում ավանդական երաժշտություն, իսկ տատիկները պատրաստում էին սերնդեսերունդ փոխանցվող համեղ ուտեստներ։ Այս երաժշտությունը կարելի է մոռանալ, բայց նրա ռիթմերը միշտ ապրում են մեր սրտերում: Այս հնչյունների ու համերի հետ գալիս են մանկության, ընտանիքի, ջերմության և հարմարավետության հիշողությունները: Հանկարծ հոգիդ դառնում է ավելի թեթև և ավելի ուրախ: Այդպես է չէ՞:
Միգուցե ժամանա՞կն է հիշել և վերակենդանացնել այս ավանդույթները:
Հայ Առաքելական Եկեղեցի. այնտեղ, որտեղ հոգին ապաստան է գտնում
Շատ հայերի համար եկեղեցին՝ Հայ առաքելական եկեղեցին պարզապես աղոթելու վայր չէ: Սա այն վայրն է, որտեղ մենք խաղաղություն և միասնություն ենք գտնում մեր և մեր արմատների հետ: Այստեղ դուք կարող եք զգալ մեր նախնիների ոգին, նրանց ուժն ու իմաստությունը: Երբ եկեղեցի ենք մտնում, կարծես հայտնվում ենք այլ իրականության մեջ, որտեղ աղմուկ ու անհանգստություն չկա։ Այս առանձնահատուկ տեղը օգնում է մեզ հասկանալ, որ մեր արմատները կենդանի են և ամուր, ինչպես մենք:
Ցավոք, շատ հայեր հեռացել են իրենց եկեղեցուց և ընկել տարատեսակ աղանդների թակարդը և սկսել են մերժել, փնովել կամ «լավագույն» դեպքում չընդունել մեր դարավոր Հայ Առաքելական Եկեղեցին:
Ե՞րբ եք վերջին անգամ գնացել եկեղեցի: Գուցե հենց հիմա այս հանգստությունն ու ուժը նորից զգա՞նք։
Ժառանգություն և ապագա. ինչպե՞ս համատեղել
Մեր ժառանգությունը միայն պատմությունը չէ, դա նաև մեր մշակույթն է, մեր ավանդույթները, որոնք մենք փոխանցում ենք հաջորդ սերունդներին։ Ինչպե՞ս պահպանել այս կապը: Սկսեք փոքրից. պատմեք ձեր երեխաներին տոների նշանակության, ավանդական ուտեստների, հայերեն բառերի և խորհրդանիշների նշանակության մասին: Ով էլ ձեզ փորձի հակառակում համոզել՝ երբեք չմոռանաք ձեր ազգային խորհրդանիշերը: Դրանք կապում են մեզ մեր արմատներին՝ ակունքներին: Դարձրեք այս զբաղմունքը զվարճալի և գրավիչ, և դուք կտեսնեք, թե ինչպես են երեխաները ուրախությամբ կլանում այս գիտելիքները:
Անհրաժեշտ է փոխանցել մեր ժառանգությունը՝ այն դարձնելով առօրյա կյանքի մաս:
Վերջաբան. Գտիր քո ուղին դեպի արմատներ
Վերադարձ դեպի արմատներ՝ նշանակում է վերադառնալ դեպի քեզ։ Պարտադիր չէ, որ դա մեծ ջանք ու ժամանակ պահանջի: Սա կարող է լինել այնքան պարզ, որքան սիրելի ուտեստի մասին հիշելը, եկեղեցի գնալը կամ հին ավանդույթների մասին խոսելը: Մեր արմատները մեր ուժն են, և դրանց վերադառնալով՝ մենք հարստացնում ենք մեր կյանքը և դարձնում այն ավելի պայծառ ու հագեցած:
Այսպիսով, սիրելի ընթերցողներ, գտեք ձեր ճանապարհը այդ կապը հետ բերելու համար։ Ներդաշնակ եղեք ինքներդ ձեզ և ձեր մշակույթին և կտեսնեք, թե ինչպես դա ձեզ ուժ և վստահություն կտա: Դա այնքան պարզ է, բայց այնքան կարևոր:
Եվ ի վերջո, վերադառնալով սեփական արմատներին՝ դու ապահովագրում ես սերունդներիդ հարատևության․․․
Գրանցվիր մեր 
