Սերս անգամ հեռու քեզնից
Բոցկլտում է հուր կրակով
Առանձին է նա իմ կամքից
Ու չի մարում տարիներով:
Ախ այդ սերս,որ պետք չեկավ ոչ Քեզ, ոչ ինձ:
Ինձ այժմ այն պետք չի, որովհետև սարսափելի ցավ է պատճառում, իսկ Քեզ պետք չեկավ, որովհետև… որովհետև. այդ հարցին կարող է պատասխանել միայն Աստված և երևի թե Դու:
Ինձ այն պետք չի, բայց ազատվել նրանից չեմ կարողանում: Այդ աներես և պնդաճակատ զգացմունքը, որը ներս է մտել անկոչ հյուրի պես և տուն ներխուժած մարդասպանի պես դանակն առած մորթում է ինձ:
Ազատվել է պետք այս անկոչ հյուրից, այս սարսափելի հիվանդությունից, այս ներսից կրծող և հոշոտող թրթուռից, որի անունն է սեր: Ազատվել է պետք, բայց ինչպե՞ս:
Սերս անգամ Քո պատկերից
Բոցկլտում է հուր կրակով…