Մարդիկ իրոք փնտրում են իրենց զույգին ըստ բույրի:
Guardian-ը հրապարակել է «սիրային հոտառություն» հետազոտության արդյունքները: Էնտոնի Նոլանի հետազոտական կենտրոնի գենետիկների խոսքերով, մեր հոտառությունը ունակ է որսալ պոտենցիալ զուգընկերոջ ԴՆԹ-ի բաղադրությունը: Մասնավորաբար գլխավոր կոմպլեքսը այսպես կոչված հիստոհամատեղելիության (ԳԿՀ):
ԳԿՀ-ն դա գենոմի մարզ է, որտեղ կոդավորված է իմունիտետը: Հետևաբար, մենք հակված ենք ընտրել այնպիսի ԳԿՀ-ով զուգընկեր, ում մոտ առավելագույնս տարբերվում է ԳԿՀ-ն մերից, որպեսզի ապագա սերնդի իմունիտետը ծածկի առավելագույն քանակությամբ հիվանդություն: Որքան շատ է տարբերությունը, այդքան հաճելի է թվում տվյալ մարդու բույրը:
Այս տեսությունը հաստատվել է բավական ոչ սովորական մեթոդով՝ կանանց առաջարկել են հոտոտել տղամարդկանց կրած վերնաշապիկներ: Փորձարկվողները «հալվում էին» ԳԿՀ-ի մեծ տարբերությամբ տղամարդկանց հոտից և անտարբեր էին մնում մնացածների հանդեպ: Այն ինչ հարկավոր էր ապացուցել:
Սիրային հարաբերություններում հոտառության կարևոր դերը ապացուցել է նաև մեկ այլ հետազոտություն: Եթե հավատալ տվյալ հետազոտության արդյունքներին՝ կանանց հոտառությունը սրվում է, երբ նա որևէ հարաբերությունների մեջ չէ, կամ զուգընկեր է փնտրում: Իսկ ահա սիրահարված կանայք՝ ամբողջովին կորցնում են այլ տղամարդկանց հոտոտելու ունակությունը:
Գրանցվիր մեր 
