Գոյություն ունի մի հետաքրքիր թեստ, որը մշակվել է նախադպրոցական տարիքի երեխաների համար: Երեխայի առջև երկու նկար է դրված՝ երկուսում էլ նկարված են տղա և նստարան։ Բայց առաջին պատկերում տղան վազում է, իսկ երկրորդում նա ընկել է՝ բախվելով նստարանին։ Երեխային հարցնում են. «Ո՞վ է մեղավոր»:
Չմոռանաք բաժանորդագրվել մեր Telegram ալիքին:
Երեք տարեկան երեխաներն ամենից հաճախ պատասխանում են, որ նստարանն է մեղավոր՝ այն կանգնել է տղայի ճանապարհին և դրա համար էլ նա բախվել է նստարանին։ Հետաքրքիր է, որ արդեն հինգ տարեկանում երեխան սկսում է ասել, որ ի վերջո տղան է մեղավոր, քանի որ պետք է զգույշ լիներ և հետևեր, թե ուր է վազում։
Ինչու են պատասխանները այդքան շատ տարբերվում տարբեր տարիքի երեխաների մոտ: Ամեն ինչ շատ պարզ է: Մոտ 3 տարեկան հասակում երեխան դեռևս չի կարողանում քննադատաբար մտածել իր մասին: Նա իրեն ոչ մի բանում մեղավոր չի համարում։ Նա նկարի տղային իր հետ է ասոցացնում, ուստի պարզվում է, որ ամեն ինչ այդ տխրահռչակ նստարանի պատճառով է: 5 տարեկանից հետո երեխայի զարգացման մակարդակը նրան թույլ է տալիս գնահատել իրեն և իր գործողությունները քննադատաբար:
Ինչի՞ ենք մենք տանում: Իսկ մենք տանում ենք նրան, որ որոշ մեծահասակների համար մինչև հիմա մեղավոր է նստարանը։
Ճանաչեցի՞ք ձեզ: Լավ է, եթե ոչ: Քանի որ հասուն մարդը պետք է հասկանա, որ նրա բոլոր հաջողություններն ու ձախողումները կախված են միայն իրենից:
Կարդացեք նաև՝ Եկեք մտորենք. մարդկային կյանք, հարաբերություններ, հոգեբանություն և մտածելակերպ
Վերջապես, վերցրեք կյանքը ձեր ձեռքը: Յուրաքանչյուր մարդ արարող է, ով ինքնուրույն գրում է իր կյանքը իր հավատալիքներով, մտքերով, ուշադրությամբ, գործողություններով և այլն: Նույնիսկ եթե նա չի գիտակցում կամ չի ցանկանում դա հասկանալ:
Հետևաբար, երբ հաջորդ անգամ սկսեք բողոքել և ձեր անախորժությունների համար մեղադրել հանգամանքներին և այլ մարդկանց, հիշեք, որ նստարանը ոչ մի բանում մեղավոր չէ:
Գրանցվիր մեր 
