Մի անգամ Աստծուց երջանկություն խնդրեցի, բայց պատասխան ստացա, որ նա չի կարող երջանկություն տալ։ Երջանիկ կլինեմ, թե ոչ՝ ամբողջովին ինձնից էր կախված, իսկ Աստված միայն իր օրհնությունն է տալիս:
Հետո ես խնդրեցի փրկել ինձ և իմ սիրելիներին ցավից ու տառապանքից, ինչին Աստված կրկին մերժեց։ Ստացվում է, որ մենք բոլորս անցնում ենք տառապանքների միջով և պետք է միասին հաղթահարենք դրանք։
Ես Աստծուն խնդրեցի պատժել իմ թշնամուն, ինչի պատասխանը ստացա՝ «Ոչ, նա կդառնա քո ընկերը»։
Ես համբերություն խնդրեցի, ինչին Աստված կրկին մերժեց։ «Համբերությունը պետք է սովորել՝ անցնելով կյանքի փորձություններով»,- եղավ նրա պատասխանը։
Հետո խնդրեցի խլել իմ հպարտությունը, բայց նույնիսկ այստեղ մերժում։ Ստացվում է, որ ես ինքս պետք է հրաժարվեմ հպարտությունից, այն չի կարելի խլել։
Ես սկսեցի հոգևոր աճ խնդրել, բայց հոգին, պարզվում է, պետք է ինքնուրույն աճի, և Աստված միայն առաջնորդում է ինձ:
Եվ ահա, ես որոշեցի Աստծուց խնդրել ուրիշներին սիրելու ունակությունը այնպես, ինչպես Աստված սիրում է ինձ: Եվ Աստված չմերժեց. Նա հաճույքով ինձ տվեց այս ունակությունը։
Երբ քաջություն ենք խնդրում, վտանգների ենք հանդիպում։
Երբ ուժ ենք խնդրում, Աստված փորձություններ է ուղարկում մեզ՝ մեզ կոփելու համար:
Երբ իմաստություն ենք խնդրում, Աստված մեզ կանգնեցնում է խնդիրների առաջ, որոնց լուծումը մեզ ավելի իմաստուն է դարձնում:
Երբ օրհնություններ ենք խնդրում, Աստված մեզ հնարավորություններ է ուղարկում դրանք ստանալու համար:
Երբ խնդրում ենք սեր, մեզ ուղարկում են նրանց մոտ, ովքեր մեր սիրո և օգնության կարիքն ունեն:
Այն ինչ խնդրեցի, ոչինչ չստացա։ Բայց ես ստացա այն ամենը, ինչ ինձ անհրաժեշտ էր:
Ի՞նչ եք խնդրում Աստծուց և ի՞նչ է նա ձեզ ուղարկում: