Չես լինի, դու չկաս, դու չես էլ եղել՝
Պարզապես ես եմ այդ քեզ հորինել:
Դու եկար, դու անցար՝ գնացիր,
Ինչպես մղձավանջ հուշերում իմ դաջվեցիր:

Դու սին, օդեղեն ու մտացածին,
Ոգեղեն, անողոք ու երկնային,
Դու եկար, դու անցար՝ գնացիր
Ուրիշի գրկում բուն դրեցիր….

©Արամ Հակոբյան (Արխանգելո)