Բլոգ, բլոգերություն, բլոգոսֆերա՝ այս բառերն ու հասկացությունները արդեն օտար չեն հայերի մեծ մասի համար: Այն դարձել է մեր իրականության մի մասնիկը: Ասեմ ավելին բլոգ ունենալը հայերիս համար դարձել է մոդայի պես մի բան: Նույնիսկ դպրոցականներ 5-րդ դասարանից սկսած ուզում են բլոգ ունենալ: Հարցիս թե ինչու՞, երեխաների մեծ մասը պատասխանում է. «հավեսա, համ էլ մեր կողքի դասարանի Վալոդիկը ունի, ես ինչի՞ չունենամ»:
Բայց սրա մասին չէր, որ ուզում էի խոսել:
Հայերի մի զգալի զանգվածի մոտ այդ թվում և հենց բլոգերների մոտ այնպիսի կարծիք է ձևավորվել, որ բլոգերը դա ամենագետ, ամենատես, ամենաիմաստուն մի մարդ է: Եվ նա կարող է գրել ինչ ուզում է, ոնց ուզում է: Եվ այդ կարծիքի տպավորությունների տակ մարդիկ գրում են այնպիսի գրառումներ, որոնցից իրենք անգամ գլուխ չեն հանում: Գրում են երևի տպավորությու՞ն ստեղծելու համար, միգուցե ուզում եմ լու՞րջ երևալ, չգիտեմ:
Այնինչ լինել բլոգեր ամենևին չի նշանակում լինել ամենագետ:
Անձամբ իմ բլոգում դուք չեք գտնի գրառում, որի թեմայից ես գաղափար չունեմ: Կամ կարող է լինեն մի քանիսը, բայց ոչ վելուծությունների ձևով, այլ ընդամենը մեջբերումների, կամ տեղեկատվական նպատակներով:
Ասածս ի՞նչ է. հարգելի բլոգերներ՝ ստեղծելով բլոգ դուք միանգամից գիտելիք ձեռք չեք բերում և չեք դառնում ամենագետ: Իմ բարի խորհուրդը. գրեք այնպիսի թեմաներից, որոնց տիրապետում եք: Լուրջ երևալու համար ամենևին պարտադիր չէ «չափազանց լուրջ» թեմաների անդրադառնալ, նամանավանդ երբ դրանք շատ հեռու են ձեզանից:
Անձամբ ես երբեք չեմ գրի վերլուծություններ քաղաքական թեմաներով, ոչ թե նրա համար, որ քաղաքականությունից ամենևին չեմ հասկանում, այլ նրա համար, որ ուղղակի չեմ սիրում:
Ես 34 տարեկան եմ, բլոգերի տարիքի համար ոչ այդքան երիտասարդ, սակայն հիմնականում փորձում եմ գրել թեթև նյութեր: Գրում եմ այն թեմաներից, որոնք ինձ հետաքրքրում են: Եվ չեմ գրում նրա համար, որպեսզի ինչ-ինչ տպավորություններ ստեղծեմ: Գրում եմ, որովհետև սիրում եմ:
Չգիտեմ, միգուցե ես ճիշտ չեմ, սակայն անձամբ ես այդպես եմ մտածում:
Կուզեի Ձեր կարծիքը նույնպես իմանալ այս ամենի մասին:
Գրանցվիր մեր 
