Սիրահարված ոստրեն (устрица)
Ոստրեն մինչև ականջները սիրահարված էր լուսնին: Ինչպես կախարդված, նա ժամերով սիրահարված հայացքը չէր կտրում գիշերային լուսատույից:
Դարանակալած անկուշտ ծովախեցգետինը նկատում է, որ ամեն անգամ, երբ ամպերի ետևից դուրս է գալիս լուսինը, ոստրեն բացում է իր խեցին, մոռանալով աշխարհում ամեն ինչ: Եվ նա որոշում է ուտել ոստրեյին:
Մի անգամ գիշերը, լուսինը դեռ նոր-նոր էր դուրս եկել և ոստրեն, սովորականի պես, «բերանը» բացած աչքերը հառում է նրա վրա: Ծովախեցգետինը վերցնելով քարը՝ նետում է ուղիղ ոստրեյի խեցու մեջ: Լուսնի լույսի սիրահարը փորձում է փակել խեցին, բայց արդեն ուշ է՝ քարը խանգարում է փակվելուն:
Այսպիսի ճակատագիր է սպասվում յուրաքանչյուրին, ով չի կարողանում թաքուն պահել իր խորը զգացմունքները: Ուրիշների գաղտնիքներ որսացող աչքեր և ականջներ միշտ էլ կգտնվեն: