Հիմա ցուցամոլության ժամանակաշրջան է։ Դպրոցականները շրջում են բարդ սմարթֆոններով, որոնք, ըստ էության, պետք են միայն գործարարներին, և բիզնես հավելվածների փոխարեն խաղեր են ներբեռնում դրանց մեջ։ 40 հազար աշխատավարձով վայ-մենեջերները մի քանի միլիոնանոց մեքենա են վարում։ Գյուղացի չքավորները հարսանիք են կազմակերպում 19-րդ դարի կովկասյան հարսանիքների լավագույն ավանդույթներով՝ 100500 հյուր, տոննա գինի և ուտելիք, մի քանի օր տոնակատարություն… Այս ամենը միայն, որպեսզի ուրիշները տեսնեն: Որպեսզի «ուրիշներից վատը չլինեմ»: Որպեսզի նախանձեն։

Չմոռանաք բաժանորդագրվել մեր Telegram ալիքին:

Ցուցամոլությունը դառնում է վարակիչ։ Ցույց տալու անհրաժեշտությունը թելադրված է ժամանակակից հասարակության կողմից, նույնիսկ նրանց, ովքեր ի սկզբանե դա չեն ցանկանում: Եթե ​​դասարանում միակ աշակերտը iPhone չունի, նա կհամարվի անհաջողակ։ Եթե ​​գրասենյակային պլանկտոնը արձակուրդից նկարներ է տեղադրում ամառանոցից, այլ ոչ թե Թուրքիայից կամ Եգիպտոսից, ապա նա համարվում է չքավոր մուրացկան: Իսկ ցանկացած գործարարից բոլոր ծանոթները գրեթե պահանջում են, որ նա վարի հսկայական ամենագնաց։ Հակառակ դեպքում՝ սխալ գործարար է։

Ինչով են վտանգավոր ցուցամոլությունները, հասկանալի է։ Նախ, մարդը սահմանափակում է իր ֆինանսական հնարավորությունները՝ գումար ծախսելով ոչ թե զարգացման, այլ արտաքին փայլի վրա։ Մտնում է ստրկական վարկերի տակ: Երկրորդ՝ նա սկսում է իրեն գնահատել «ուրիշներն ինչ կասեն» առումով։ Սեփական ինքնագնահատականը սկսում է կախված լինել ուրիշների կարծիքներից։ Եվ երրորդ՝ «ոչ թե լինելու, այլ թվալու» այդ անհրաժեշտությունը խժռում է գիտակցությունը և դառնում գլխավոր նպատակ։

Ցուցադրվելու անհրաժեշտությունը հասարակությանը պարտադրվում է կապիտալիստական ​​համակարգի կողմից՝ մարդկանց ոչ պետքական ապրանքներն ու ծառայությունները վաճառելու համար։ Մարդկանց անհարկի իրեր զանգվածաբար վաճառելու համար պետք է նրանց համոզել, որ այդ իրերն ունենալը զիլ լինելու նշան է։ Դրա համար էլ սովետական ​​ժողովուրդը ցուցամոլ չէր՝ սոցիալիստական ​​համակարգը ոչինչ վաճառելու կարիք չի զգում։

Կարդացեք նաև՝ 8 գործողություն սոցիալական ցանցերում, որոնք բնորոշ են ցածր ինքնագնահատական ունեցող մարդկանց

Որպեսզի չնստեք ցուցամոլության անհրաժեշտության վրա, պետք է ձերբազատվեք ուրիշների կարծիքների կախվածությունից։ Եվ երբ ձեզ չի հետաքրքրում, թե ինչ են մտածում ձեր մասին ուրիշները, կնկատեք, որ հարգանքը ուրիշների աչքում բոլորովին չի նվազել, ավելի շուտ՝ հակառակը։ Եվ եթե դուք գումար և ժամանակ ծախսեք լրացուցիչ զարգացման վրա՝ ցուցամոլության փոխարեն, որոշ ժամանակ անց կնկատեք, որ ուրիշներն արդեն բավական պատճառներ ունեն ձեզ նախանձելու։ Այս ճանապարհը փոխում է մտածողությունը և այն ավելի է մոտեցնում … հաջողակ մարդկանց մտածողությանը: Այո, այո, հենց նրանց, որոնց շատերը փորձում են նմանվել, բայց որ այդպես էլ չեն նմանվում։

Իսկապես հաջողակ և ինքնաբավ մարդը երբեք չի փորձում մեծացնել իր նշանակությունն ուրիշների աչքերում. նրա մոտ նշանակության հետ կապված ամեն ինչ կարգին է: Նա չի պարծենում իրերով, կոպիտ չէ սպասավորների հետ, չի ինքնահաստատվում սոցիալական սանդուղքով իրենից ցածր գտնվողների հաշվին։ Որովհետև հաջողակ մարդը չի նայում ներքև՝ նրանց, որոնցից վեր է բարձրացել, այլ նայում է վերև՝ նրանց, որոնց ցանկանում է հասնել: Եվ նա գիտակցում է մշտական ​​զարգացման ու ինքնակատարելագործման անհրաժեշտությունը։ Նման մտածելակերպի և ապրելակերպի դեպքում արտաքին բոլոր ատրիբուտներն ինքնին կկիրառվեն, բայց ձեզ համար այլևս արժեք չեն ունենա։ Որովհետև արժեքները կլինեն այլ, ավելի լուրջ և կատարյալ։