Երբ տղամարդը ետևից լուռ մոտենում և գրկում է կնոջը, դրանով նա կարծես փակում է օղակը՝ նրա և իր օղակը, քնքշության, ջերմության, փոխըմբռնվածության և պաշտպանվածության օղակը…
Եվ այդ կենդանի շրջանի կենտրոնում նա կարծես տեղավորում է կնոջը, այդպիսով, ինքնաբերաբար ցույց է տալիս, որ այժմ կինը իր տիեզերքի կենտրոնն է…
Տղամարդը գրկում է կնոջը և լռում: Լռում է նաև կինը: Նա զգում է, թե որքան ջերմ էներգիա է գալիս այդ տաք և լռակյաց ձեռքերից…
Երբ տղամարդը գրկում է կնոջը՝ այդ պահին իր մոտ թևեր են աճում: Այս օղակում կնոջ համար հարմարավետ է և հանգիստ: Նա շաքարավազի պես հալչում է այդ լռակյաց քնքշությունից: Ո՞վ է նա հիմա՝ կանգնած տղամարդու օղակի կենտրոնում…
Ի՞նչ է զգում կինը, ո՞վ է նա հիմա…
Կի՞ն, թե՞ աղջնակ, սիրելի՞, թե՞ սիրող… լռություն… չասվածի թեթև շղարշը ծածկում է կնոջ ուսերը… և թաքցնում է տղամարդուց կնոջ մտքերը… թե՞ արդեն չի թաքցնում… Չէ՞ որ տղամարդը պարզապես գրկել է կնոջը… պաշտպանում է նրան արտաքին աշխարհից, որտեղ այդքան ցուրտ է և խոնավ…
Իսկ այստեղ, նրա ձեռքերում՝ տաք է և հարմարավետ, պաշտպանված և հանգիստ… Այն ամենը, ինչ կինը անգիտակցաբար փնտրում է՝ հուսալով և սպասելով…
Հաճախ գրկեք կնոջը… կանգնեցրեք նրան ձեր օղակի կենտրոնում… Բարձրացրեք նրան… Ուղղակի սիրեք կնոջը, նրան շատ է հարկավոր դա՝ նույնչափ, որքան հարկավոր է և ձեզ…
©Դեյվիդ Թումարինսոն
Գրանցվիր մեր 
