Սիրով ներկայացնում ենք սիրո և զգացմունքների մասին աֆորիզմներ Ստենդալից.
Իսկական սերը հաճախ է մտածել տալիս մահվան մասին, այդ միտքը ծնունդ է առնում ինքնակամորեն, առանց սարսափի, և մահը դառնում է համեմատության ամենասովորական առարկան, այն գինը, որը կարելի է վճարել բազում բաների համար։
Որքան ավելի են դուր գալիս ընդհանրապես, այնքան պակաս են դուր գալիս իսկապես։
Սիրո մեջ երջանիկ մարդիկ ուշադիր տեսք ունեն, այն, ինչ ֆրանսիացու համար կնշանակի` խորապես տխուր։
Նուրբ հոգիները սերը քաջալերելու ու մաքրագործելու համար կարիք ունեն անկեղծության։
Ոչինչ այնպես չի սպանում «սեր-հաճույքին», ինչպես իսկական «սեր-զգացմունքը»։
Անառիկությունը ժլատության մի տեսակ է` աշխարհում վատթարագույն տեսակը։
Սիրո առաջին նշանն ի հայտ է գալիս, երբ բոլոր այլ զգացմունքների և մարդկային կարիքների պատճառած հաճույքներն ու ցավերը այլևս չեն հուզում։
Ամեն ինչ կարելի է ձեռք բերել մենության մեջ, բացի բնավորությունից։
Սերը հրաշալի ծաղիկ է, բայց պահանջվում է խիզախություն` անդունդի եզրին մոտենալու ու նրան պոկելու։
Հրապարակման ներկայացրեց՝ Թեհմինե Ասլիկյանը
Դուք նույնպես կարող եք հրապարակել Ձեր նյութը Mediamag.am-ում։ Նյութը հրապարակելու համար անցեք հետևյալ հղումով.