Կյանքը ինքնին շատ դժվար բան է: Եվ երբեմն կյանքում դժվարությունները, խանգարող մարդիկ, դժբախտությունները, անհաջողությունները և այլն մարդուն հետզհետե սկսում են չարացնել: Եվ դա բնական է: Սակայն մարդ արարածը ինչպես ասում են տարբերվում է նրանով, որ ունի բանականություն, գիտակցություն:
Պետք է միշտ զգոն լինել և անընդհատ աշխատել ինքներս մեզ վրա: Չի կարելի ոչ մի դեպքում թույլատրել, որպեսզի չարությունը կարողանա իշխանություն վերցնել մեզ վրա, հարկավոր է կարողանալ կառավարել ինքներս մեզ:
Չարությունը մարդու կյանքը վեր է ածում քաոսի, այն գունազրկում ու տաղտկալի է դարձնում կյանքը: Չարացած մարդը ունակ չէ նաև սթափ մտածելու:
Չարացած մարդը ինքը իրեն տանում է դեպի անդունդ:
Ես անցել եմ այդ ճանապարհով և հավատացե՛ք, որ չարացումը առաջին հերթին վտանգում է հենց մեզ:
Փորձեք որոշ դեպքերում լինել ներողամիտ, որոշ դեպքերում անտեսող: Երբեմն որոշ դեպքերի նայեք շատ թեթև: Պետք չէ ոչնչի և առավել ևս ոչ մեկի վրա չարանալ…
Ապրե՛ք ինքներդ Ձեզ համար և ուշադրություն մի դարձրեք չկամների վրա, նրանք միշտ էլ կլինեն…
Հաղթե՛ք չարությանը և ընդհանրապես եղե՛ք հաղթող…
©Արխանգելո
Գրանցվիր մեր 
