Ծխում եմ: Շա
տ եմ ծխում: Այնքան եմ ծխում կարծես այդ պրոցեսը անվերջանալի լինի: Ամբողջ սենյակս ծխախոտի խիտ ծխով է պատված, չնայած նրան, որ պատուհանները բաց են:
Ծխում եմ ծխախոտս ու կարծես նրա հետ փորձում եմ ծխել իմ հոգսերս, իմ պրոբլեմներն ու ցավերը: Բայց իրականում ծխում եմ կյանքս: Այո ես դա գիտակցում եմ ու գիտակցաբար եմ ծխում կյանքս:
Իմ թունավոր, բայց հավատարիմ ընկերս՝ ծխախոտ իմ: Դու թունավորում ես ինձ, դու ավերում ես առողջությունս, դու ինձ կամաց-կամաց սպանում ես: Բայց փոխարենը դու դժվար պահերիս միշտ կողքս ես, դու ինձ քո հնարավորության սահմաններում օգնում ես հեշտ տանել ցավերը:
Այո, բոլորն են ասում, որ դու ինձ սպանում ես: Բայց միգուցե ես հոժարակա՞մ եմ ցանկացել, որ դու ինձ սպանես…
Դու ես ինձ կործանող, բայց նաև հավատարիմ ընկերս: Ես ատում եմ Քեզ, բայց նաև սիրում:
Գրանցվիր մեր 
