Չնայած այն հանգամանքին, որ սերը կարող է թվալ խորհրդավոր և անհասկանալի, իրականում դա մի բան է, որը կարելի է բացատրել քիմիայի օգնությամբ։ Սիրահարվելու գործընթացում կան մի շարք քիմիական ռեակցիաներ, որոնք ազդում են մեր վարքի և զգացմունքների վրա: Եկեք դիտարկենք մի քանի հետաքրքիր փաստ սիրո քիմիայի մասին:

Չմոռանաք բաժանորդագրվել մեր Telegram ալիքին:

1. Սիրահարվելը կարող է հանգեցնել դոֆամինի ավելացման, որը կոչվում է հաճույքի հորմոն: Դա ազդում է մեր տրամադրության և հաճույք զգալու ունակության վրա:

2. Տղամարդկանց և կանանց մոտ 75%-ը սիրահարվելուց ունենում են որոշ ֆիզիկական ախտանիշներ, ինչպիսիք են սրտի բաբախյունը, քրտնարտադրությունը, ստամոքսի թրթռոցը և այլն: Այս ախտանիշները կապված են հորմոնների մակարդակի փոփոխության հետ, ինչպիսիք են ադրենալինը, նորեպինեֆրինը և օքսիտոցինը:

3. Ուսումնասիրությունները ցույց են տվել, որ սերը կարող է նվազեցնել կորտիզոլի՝ սթրեսի հորմոնի մակարդակը, որը կարող է հանգեցնել տրամադրության բարելավման և անհանգստության մակարդակի նվազմանը:

4. Սիրահարվելու փուլի տևողությունը, երբ տեղի են ունենում այս բոլոր քիմիական ռեակցիաները, սովորաբար տևում է 6-ից 18 ամիս։ Դրան հաջորդում է կապի փուլը, որը կարող է տևել տարիներ կամ տասնամյակներ:

5. Օքսիտոցինի՝ վստահության և սիրո հորմոնի մակարդակը բարձրանում է սիրելիի հետ ֆիզիկական շփման ժամանակ՝ գրկախառնություններ և համբույրներ:

Կարդացեք նաև՝ ՍԻՐՈ ՔԻՄԻԱ. համբույրի գաղտնիքները և ազդեցությունը մեր ուղեղի վրա (տեսանյութ) 

6. Չնայած այն հանգամանքին, որ սիրահարվելը կարող է թվալ անդիմադրելի և ամեն ինչ կլանող մի բան, իրականում դա մի բան է, որը կարելի է վերահսկել: Հետազոտությունները ցույց են տալիս, որ սերը կարող է ամրապնդվել և բարելավվել, օրինակ՝ ավելացնելով միասին անցկացրած ժամանակը և ցուցաբերելով ուշադրություն և հոգատարություն:

Եվ վերջապես, թեև սիրահարվելը կարող է հանգեցնել երջանկության և էյֆորիայի, այն կարող է նաև կապված լինել ցավի և տխրության զգացումների հետ, երբ հարաբերությունները խզվում են: Դա պայմանավորված է օրգանիզմում հորմոնների մակարդակի փոփոխությամբ, այդ թվում՝ դոֆամինի և օքսիտոցինի արտազատման նվազմամբ։ Այնուամենայնիվ, նույնիսկ երբ հարաբերությունները խզվում են, սիրո քիմիան շարունակում է ազդել մեր մարմնի վրա, և այս հուզական ապրումները կարող են բավականին ուժեղ լինել:

Այսպիսով, սերը մի բան է, որը կարելի է բացատրել գիտականորեն, և հասկանալը, թե ինչպես է այն աշխատում, կարող է օգնել մեզ ավելի լավ կառավարել մեր զգացմունքներն ու հարաբերությունները: