Մի անգամ խուզարկուն իր համար քայլում էր հյուրանոցի երկար, նեղ միջանցքով: Բայց, ինչպես սովորաբար լինում է՝ նոր գործը ինքը գտավ խուզարկույին: Հանկարծ այդ հարկի սենյակներից մեկից լսվեց կանացի ճիչ. «Խնդրում եմ քեզ Ջեկ, խնդրում եմ, մի սպանիր ինձ»: Բնականաբար ըստ ժանրի՝ դրանից անմիջապես հետո լսվեց կրակոց: Խուզարկուն ներս է խուժում այն սենյակ, որտեղից լսվել էր կրակոցը: Սենյակում այսպիսի տեսարան էր. մի անկյունում պառկած էր սպանված կինը, սենյակի մեջտեղում ընկած էր ատրճանակը, իսկ սենյակի հակառակ անկյունում կանգնած էին փոստատարը, փաստաբանը և հաշվապահը: Խուզարկուն մեկ հայացք գցեց նրանց վրա և միանգամից, առանց երկմտելու ոլորեց փոստատարի ձեռքերը և ասաց. «Դուք ձերբակալված եք և մեղադրվում եք սպանություն կատարելու մեջ»:
Եվ իրականում այդ կնոջը սպանել էր փոստատարը, բայց ինչպե՞ս այդ մասին գլխի ընկավ խուզարկուն: Նա երբեք անցյալում չէր տեսել այն մարդկանց, որոնք սենյակում էին:
Պատասխան.
Սենյակում էին փոստատարը, փաստաբանը և հաշվապահը: Սակայն փաստաբանն ու հաշվապահը կին էին և միակ տղամարդը դա փոստատարն էր, հետևաբար Ջեկը, որը սպանել էր կնոջը՝ դա փոստատարն էր: