Մարդկությունը սովորել է այն մտքին, որ յուրաքանչյուր նոր սերունդ ավելի երկար է ապրում, քան նախորդը։ XX դարում այս աճը թվում էր անկասելի. կյանքի տևողությունն այնքան արագ էր աճում, որ շատերը լրջորեն ակնկալում էին, որ 100-ամյա սահմանագիծը նորմա կդառնա։ Սակայն նոր հետազոտությունները ցույց են տվել, որ «դար ապրելու» երազանքը հետաձգվում է՝ կյանքի տևողության աճը կտրուկ դանդաղում է։

Չմոռանաք բաժանորդագրվել մեր Telegram ալիքին:

Ժաննա Կալմանի լեգենդար ռեկորդը՝ 122 տարի, մինչ օրս մնում է անգերազանցելի։ Սակայն 23 երկրներում հավաքագրված թարմ տվյալները վկայում են, որ 1939 թվականից հետո ծնված սերունդների համար տարիների ավելացումը կդանդաղի գրեթե երկու անգամ։ Եթե նախկինում կյանքի միջին տևողությունը յուրաքանչյուր սերնդի հետ ավելանում էր 0,46 տարով, ապա այժմ աճը կկազմի ընդամենը 0,20–0,29 տարի։

Պատճառը գլխավոր ռեզերվի սպառումն է՝ մանկական մահացության կտրուկ նվազումը։ XX դարն արդեն հեղափոխություն է արել այս ոլորտում, իսկ նոր «հեշտ հաղթանակներ» այլևս չեն մնացել։

Նույնիսկ բժշկության մեջ գրանցված հաջողությունները և միջին տարիքում մահացության նվազումը ի վիճակի չեն վերադարձնել նախկին տեմպերը։

«Առանց լուրջ առաջընթացների, որոնք զգալիորեն կերկարացնեն մարդու կյանքը, կյանքի տևողության այնպիսի սրընթաց աճ, ինչպիսին կար XX դարի սկզբին, չի լինի»։

— Հեկտոր Պիֆառե-ի-Արոլաս, Լա Ֆոլետի հանրային կապերի դպրոց (ԱՄՆ)

Փորձագետներն ընդգծում են՝ խնդիրը միայն կենսաբանության մեջ չէ, այլև հասարակության։ Անհավասարությունը, սթրեսը, էկոլոգիան և բժշկության հասանելիությունը ոչ պակաս դեր են խաղում։

«Մանկական մահացության նվազումը գլխավոր շարժիչ ուժն էր, բայց այդ ռեսուրսը սպառված է։ Նույնիսկ ամենաառաջադեմ միջոցները դժվար թե ամբողջությամբ շրջեն միտումը»։

— Մարինա Վելդանովա, պրոֆեսոր, «Սկոլկովո» Մոսկվայի կառավարման դպրոցի Առողջապահության զարգացման կենտրոնի տնօրեն

Կյանքի տևողության երաշխավորված աճի դարաշրջանն ավարտվում է։ Սա նշանակում է, որ պետություններն ու մարդիկ ստիպված կլինեն վերանայել իրենց ակնկալիքները՝ կենսաթոշակային համակարգերից մինչև ապագայի անձնական ծրագրեր։

Կարդացեք նաև՝ Գիտնականները պարզել են, թե որ տարիքում է սկսվում մարդու կտրուկ ծերացումը