Կան մարդիկ, ովքեր անդադար խոսում են, փորձում են գրավել ուշադրությունը, արտահայտվում են ամեն թեմայով։ Եվ կան մարդիկ, ովքեր լուռ են, դիտում են, մտածում ու խոսում միայն այն ժամանակ, երբ իրապես ասելիք ունեն։ Հաճախ հենց այդ լուռ մարդիկ են ամենախելացին։ Սա պատահականություն չէ, այլ օրինաչափություն։

Չմոռանաք բաժանորդագրվել մեր Telegram ալիքին:

Խոսել, երբ ասելիք կա

Խելացի մարդը խոսում է այն ժամանակ, երբ իր խոսքը կարող է արժեք ունենալ։ Նա չի ձգտում շատ խոսել՝ տպավորություն թողնելու համար։ Նրա խոսքը մտածված է, կշռադատված։ Երբ նա խոսում է, մարդիկ լսում են, որովհետև նրա խոսքի մեջ կա բովանդակություն, ոչ թե պարզապես ձայն։

Շատախոսությունը հաճախ քողարկում է դատարկությունը

Շատախոս մարդիկ հաճախ խոսում են անդադար՝ որպեսզի խուսափեն մտքերի մեջ խորանալու պահերից։ Շատախոսությունը կարող է լինել պաշտպանական ռեակցիա՝ ներսի դատարկությունը կամ անվստահությունը թաքցնելու համար։

Լռելը պահանջում է ուժ

Լռելը միշտ չէ, որ հեշտ է։ Պետք է ներքին ուժ և ինքնատիրապետում, որպեսզի չներգրավվես յուրաքանչյուր խոսակցության մեջ։ Խելացի մարդիկ չեն վախենում լռությունից, որովհետև գիտեն՝ լռությունը նույնպես հաղորդակցման ձև է։ Նրանք սպասում են ճիշտ պահին՝ արտահայտելու այն, ինչը կարևոր է։

Կարդացեք նաև՝ 9 բան, որ խելացի մարդիկ երբեք չեն անում

Երբ խելացի մարդը խոսում է, նրան լսում են

Նրա խոսքը ծնվում է մտածված դիտարկումից։ Նա չի խոսում, որպեսզի դուր գա կամ գերիշխի։ Նա պարզապես ասում է այն, ինչ իրապես կարևոր է։ Իսկ մարդիկ զգում են այդ տարբերությունը։ Այդ պատճառով նրա խոսքը լսվում է, հիշվում է, գնահատվում է։

__________

Խոսքի ուժը չափվում է ոչ թե դրա քանակով, այլ՝ ազդեցությամբ։ Խելացի մարդիկ չեն ձգտում խոսքի քանակով գերակշռել ուրիշներին։ Նրանք խոսում են այն ժամանակ, երբ իրենց խոսքը կարող է իրապես արժեք և ազդեցություն ունենալ։ Եվ հենց սա է տարբերությունը՝ իմաստ ունեցող խոսքը չի ձգտում շատ լինել, այն պարզապես հասնում է ճիշտ տեղ։