Սուտը կարող է վնասակար լինել, վնասել վստահությունը և ուրիշների հետ հարաբերությունները, որոնք հեշտ է կորցնել և դժվար է ձեռք բերել: Սակայն ինքնախաբեությունը կարող է շատ ավելի կործանարար լինել՝ կարծում են հոգեբանները։

Չմոռանաք բաժանորդագրվել մեր Telegram ալիքին:

Եվ այսպես, ահա ինքնախաբեության 8 տեսակ, որոնցից պետք է խուսափել․

1. «Երջանիկ կլինեմ, երբ հասնեմ…».

Կոնկրետ նպատակ ունենալը լավ է։ Վատ է, երբ երջանկությունդ կախվածության մեջ ես դնում դրա հասնելուց։ Դուք կարող եք հիասթափություն ապրել, երբ ստանաք այն, ինչ ցանկանում եք և երջանիկ չզգաք:

«Երբ երջանկությունը միշտ կախված է «գալիքից», այն դառնում է անորսալի: Այսպիսի մտածողությունը կարող է հանգեցնել խրոնիկ անբավարարվածության, որտեղ նույնիսկ նշանակալից փուլերը չեն կարողանում բավարարվածություն բերել», – ասում է դոկտոր Ջոել Ֆրենկը, Duality Psychological Services-ի հոգեբան:

2. «Ես միակն եմ, ով…»:

Փիլիսոփայության դոկտոր և լիցենզավորված հոգեբան Քրեյգ Քեյնը «նենգ» է անվանում այն մտածելակերպը, երբ ինչ-որ մեկն ինչ-որ առումով իրեն եզակի է համարում, հատկապես իր խնդիրների առումով:

«Այս սուտը ամենավնասակարներից մեկն է, քանի որ այն ստեղծում է ամոթ և մեկուսացում: Տարիներ շարունակ աշխատելով բազմաթիվ հաճախորդների հետ՝ կարող եմ ձեզ վստահեցնել, որ ոչ ոք այդքան եզակի չէ», – ասում է նա:

3. «Եթե միայն նրանք իմանային…»:

Դոկտոր Քեյնն ասում է, որ սա 2-րդ ստի շարունակությունն է. հավատալը, որ ձեր «եզակի» խնդիրները պետք է թաքցվեն ուրիշներից, հաճախ հանգեցնում է այլ մարդկանց հետ ձեր հարաբերությունների խնդիրների: Ի վերջո, որքան բաց լինես մտերիմներիդ հետ, այնքան հարաբերություններն ավելի ամուր կլինեն:

4․ «Ես արժանի չեմ ո՛չ սիրո, ո՛չ երջանկության»:

Դոկտոր Ֆրենկն ասում է, որ ցածր ինքնագնահատականով մարդիկ հակված են այս կարծիքին:

«Այս համոզմունքը խաթարում է հարաբերությունները և ինքնահոգածությունը, քանի որ մարդիկ սկսում են սաբոտաժի ենթարկել սիրո կամ ինքնաիրացման հնարավորությունները՝ հավատալով, որ իրենք արժանի չեն: Ժամանակի ընթացքում այս մտածողությունը կարող է մեծացնել միայնությունը, հավերժացնել անառողջ հարաբերությունների ցիկլերը և խանգարել էմոցիոնալ բարեկեցությանը», – բացատրում է նա:

Կարդացեք նաև՝ Ցածր ինքնագնահատականով մարդիկ դրսևորում են վարքագծի այս 10 տեսակները (չգիտակցելով դա)

5․ «Ոչ ոք չի հասկանում, թե ինչի միջով եմ ես անցնում»:

Դոկտոր Քեյնի խոսքերով, այս պնդումը ամենավնասակար ինքնախաբեությունն է:

«Մեր կյանքի հիմնական կարիքներից մեկը հասկացված լինելն է: Երբ մենք ստում ենք և ինքներս մեզ ասում, որ ոչ ոք մեզ չի հասկանում, մենք մեզ խանգարում ենք ստանալ այն, ինչ մեզ ամենաշատն է պետք», – ասում է նա:

Ինքներդ ձեզ էքզիստենցիալ մեկուսացված զգալ ստիպելը կարող է հանգեցնել դեպրեսիայի և անհանգստության, ասում է նա:

6. «Եթե ես դա անտեսեմ, այն կանցնի»:

Գայթակղիչ է փորձել փախչել խնդիրներից և ցավից: Այնուամենայնիվ, կյանքը երկար խաղ է:

«Խուսափելը կարող է կարճաժամկետ թեթևացում ապահովել, բայց դա հաճախ հանգեցնում է ապագայում ավելի մեծ խնդիրների՝ լինի դա չլուծված կոնֆլիկտ, հոգեկան առողջության խնդիրներ, թե ֆինանսական խնդիրներ», – բացատրում է դոկտոր Լիրա դե լա Ռոզան:

7․ «Ես անում եմ այն, ինչ կարող եմ»:

Լինում են դեպքեր, երբ դա բացարձակ ճշմարտություն է, և կարևոր է կարեկցել ինքներդ ձեզ: Դաժան ճշմարտությունը, սակայն, այն է, որ երբեմն դա սուտ է, և ազնիվ ինքնամտածումը կարող է օգնել ձեզ տարբերակել այն: Եվ հետո գտնել խնդիրը լուծելու միջոց՝ առանց ինքնահանգստացման։

8․ «Ես շատ ծեր եմ դրա համար / արդեն շատ ուշ է»:

«Հավատալով, որ արդեն ուշ է կարիերան փոխելու, հոբբիներով զբաղվելու կամ հարաբերությունները բարելավելու համար, մարդիկ մնում են վախի մեջ», – ասում է դոկտոր Լիրա դե լա Ռոզան:

Իրականում շատ բաների համար երբեք ուշ չի լինում: