Եթե ​​երեխան դուրս չի գալիս իր հեռախոսից, համակարգչից կամ պլանշետից, ապա փորձել նրան ուժով հեռացնել գաջեթներից, վատ գաղափար է: Սարքավորումները խլելու, ինտերնետն անջատելու կամ wi-fi գաղտնաբառը փոխելու փորձերը կարող են միայն վատթարացնել իրավիճակը:

Չմոռանաք բաժանորդագրվել մեր Telegram ալիքին:

Դուք պետք է հաղթահարեք «գաջեթային կախվածությունը» մեղմ մեթոդներով և աստիճանաբար ներգրավելով ձեր երեխային իրական կյանքում և հետաքրքիր գործունեության մեջ:

Խոսեք ձեր երեխայի հետ

Հիմնական պատճառներից մեկը, թե ինչու երեխան կարող է իր ամբողջ ժամանակը ծախսել հեռախոսի կամ համակարգչի վրա, կարող է լինել անհանգստության աճը: Գլխով մխրճվելով գաջեթի մեջ՝ նա փորձում է հաղթահարել սթրեսը, բազմաթիվ վախերն ու բացասական մտքերը, որոնք նրան այցելում են ամբողջ օրը։

Նա կարող է խնդիրներ ունենալ դպրոցում, ընկերների կամ նույնիսկ ձեր հետ, և նա վախենում է խոսել այդ մասին: Եվ որպեսզի իր հույզերին ու զգացմունքներին գոնե ինչ-որ ելք տա, նա խաղեր է խաղում, միաժամանակ բղավում և հայհոյում, կամ հակառակը՝ նա խեղդում է այն ամենը, ինչ կա ներսում՝ հեռուստասերիալներ դիտելով և սոցցանցերի ժապավենները թերթելով։

Փորձեք նրբորեն հարցնել ձեր երեխային, արդյո՞ք նրան ինչ-որ բան չի անհանգստացնում: Եվ եթե նա չի ցանկանում անմիջապես խոսել, հիշեցրեք նրան, որ դուք իր կողքին եք և միշտ պատրաստ եք լսելու և օգնելու:

Առաջարկեք այլընտրանքային զբաղմունք

Որոշ երեխաներ, հատկապես դեռահասները, անընդհատ «նստած» են իրենց հեռախոսներում, քանի որ ուրիշ անելիք չունեն։ Առաջարկեք ձեր երեխային գնալ պարի, նկարչության, սպորտի կամ այն զբաղմունքը, որը կհետաքրքրի անձամբ իրեն:

Եթե ​​երեխան ստեղծագործ է, առաջարկեք գնալ արվեստի դասի, պարի (այստեղ կարող եք ընտրել տասնյակ տարբեր ուղղություններից մեկը), լուսանկարչության կամ նկարչության դասընթացների։ Եթե ​​սպորտային է, ապա ցանկացած սպորտային բաժին համապատասխանում է ձեր ցանկությանը` աթլետիկայից մինչև բռնցքամարտ (վերջինս կարող է հետաքրքիր լինել նույնիսկ աղջիկների համար): Եթե ​​նա սիրում է նոր բաներ սովորել, կարող եք առաջարկել լեզվի կամ խոհարարության դասընթացներ անցնել։ Կարևորը՝ կենտրոնանալն է այն բանի վրա, ինչը ստիպում է երեխայի աչքերը փայլել:

Ժամանակ անցկացրեք միասին

Եթե ​​ունեք ժամանակ, էներգիա և, ամենակարևորը, ցանկություն ոչ միայն շեղելու ձեր երեխային գաջեթներից, այլև ավելի շատ ժամանակ անցկացնել նրա հետ, ապա ձեզ համար համատեղ զբաղմունք մտածեք:

Օրինակ՝ նոր սովորություն դարձրեք, ամեն երեկո զբոսնեք 30-60 րոպե, գնացեք լողի կամ մարզասրահ, վազեք առնվազն 2 կմ, հավաքեք գլուխկոտրուկներ, խաղացեք սեղանի խաղեր կամ նկարեք: Ընդհանրապես, արեք մի բան, որը, եթե ոչ հաճույք, ապա խաղաղություն կբերի։

Սկզբում երեխան կարող է ոչինչ չուզել։ Այս դեպքում սկսեք ինքներդ: Մեկ-երկու-երեք օր, և նա, ամենայն հավանականությամբ, կմիանա:

Կարդացեք նաև՝ Թվային թուլամտության վիրուս (բոլոր ծնողներին որպես հուշում)

Եղեք օրինակ ձեր երեխայի համար

Անհնար է երեխային կտրել ամբողջ օրը գաջեթներ օգտագործելուց, երբ ծնողներն իրենք են անում ճիշտ նույն բանը։

Սկսեք ինքներդ ձեզնից. օգտագործեք ձեր հեռախոսը և համակարգիչը միայն անհրաժեշտության դեպքում, անջատեք բոլոր գաջեթները քնելուց 2 ժամ առաջ, ձեր սոցիալական ցանցերում պտտելը փոխարինեք գրքեր կարդալով: Հիշեք, որ երիտասարդները միշտ հետևում են իրենց մեծերի օրինակին՝ ակամա կրկնելով նրանց բոլոր արարքներն ու սովորությունները։

Առաջարկեք մարաթոն անցկացնել

Դուք կարող եք ձեր երեխայի առաջ նպատակ դնել՝ մեկ ամսվա ընթացքում հեռախոսում անցկացնել օրական 2-3 ժամից ոչ ավել*։ Եթե ​​այս ընթացքում նա ամեն օր կատարի պայմանավորվածությունը, ապա կստանա այն նվերը, որի մասին վաղուց երազել է։

Խաղադրույքները կարող են աճել. որքան երկար տևի նրա մարաթոնը, այնքան ավելի նշանակալի պետք է լինի մրցանակը: Միևնույն ժամանակ, ծնողները նույնպես պետք է կատարեն իրենց խոստումը` տալով հենց այն, ինչ երեխան խնդրել է: Հակառակ դեպքում, դուք կարող եք պարզապես խաթարել վստահությունը:

* Դա կարող եք ստուգել՝ անցնելով ձեր սմարթֆոնի կարգավորումների «Էկրանի ժամանակ» բաժինը:

Դիմեք մասնագետի օգնությանը

Եթե․

• ոչ մի մեթոդ չի աշխատում, և երեխան սկսում է հիստերիայի մեջ ընկնել, երբ նրա գաջեթները խլում են և/կամ ինտերնետն անջատում են…
• Երեխային սմարթֆոնից դուրս ոչինչ չի հետաքրքրում՝ նա չունի նպատակներ, ծրագրեր, ցանկություններ…
• Հեռախոս չունենալը երեխայի մոտ առաջացնում է անհանգստություն, խուճապ, նյարդայնություն…
• օրական ավելի քան 8 ժամ է ծախսում հեռախոսի/համակարգչի վրա…

…ապա դուք պետք է օգնության դիմեք մանկական հոգեբանից: Մասնագետը կօգնի բացահայտել պատճառը և գտնել գաջեթներից կախվածությունը հաղթահարելու ուղիներ:

Այստեղ կարևոր պայման է ծնողների լիակատար աջակցությունն ու մասնակցությունը։ Պարզապես երեխային հոգեբանի ձեռքը դնելը և հույս ունենալը, որ ամեն ինչ ինքն իրեն կլուծվի, սխալ է։ Մեծերի այս պահվածքը կարող է միայն սրել իրավիճակը, երեխան իրեն անպետք և «քայլող խնդիր» կզգա։

Պարտադիր է երեխայի հետ գնալ թերապիայի և ավելի հաճախ հիշեցնել նրան, որ նա մենակ չէ, նրան միշտ կընդունեն, կլսեն և կաջակցեն։