Տարբեր ոլորտներում հաջողության հասած մարդկանց երկար տարիներ ուսումնասիրելուց հետո հայտնի հոգեբան Անժելա Դաքվորթը բացատրել է, թե որն է դրա գաղտնիքը, հայտնում է Fortune-ը։
Չմոռանաք բաժանորդագրվել մեր Telegram ալիքին:
«Բարձր արդյունքների հասնող մարդկանց ընդհանուր գիծը, անկախ նրանց գործունեության ոլորտից, իրապես երկարաժամկետ նպատակներին ուղղված կրքի և հետևողականության յուրահատուկ համադրությունն է։ Մի խոսքով՝ դա համառությունն է», – ընդգծել է նա։
Դաքվորթը համառությունը սահմանում է որպես երկու փոխկապակցված բաղադրիչ, որոնք երկար ժամանակ գործում են համատեղ։
«Այն բաղկացած է երկու մասից։ Առաջինը երկարաժամկետ նպատակների հանդեպ կիրքն է, ինչպես սերն ինչ-որ բանի նկատմամբ, և այդ սերը պահպանելու կարողությունը։ Դա նշանակում է՝ չթափառել մեկ բանից մյուսին, այլ ունենալ սեփական «Բևեռային աստղը»», – բացատրել է հոգեբանը։
Նրա կարծիքով՝ հետևողականության գործոնը ոչ պակաս կարևոր է։
«Մասամբ դա ծանր աշխատանք է։ Մասամբ դա այն բանի վրա աշխատելն է, ինչը դեռ լավ չի ստացվում, իսկ մասամբ՝ դիմացկունությունն է։ Այսպիսով, հետևողականության մի մասն այն է, թե արդյոք դու ոտքի կկանգնե՞ս իսկապես վատ օրերին», – մեկնաբանում է Դաքվորթը։
Հոգեբանի 2007 թվականի հետազոտությունն ապացուցեց, որ համառությունը գերազանցում է հաջողության ավանդական գործոններին։ Մասնավորապես, նա ուսումնասիրել է ԱՄՆ ռազմական ակադեմիայի (Վեսթ Փոյնթ) ավելի քան 11 հազար կուրսանտների՝ վերլուծելով նրանց «համառության միավորները» ընդունվելիս և հետևելով նրանց արդյունքներին «Beast Barracks» պատրաստության՝ իր բարդությամբ հայտնի ծրագրի ընթացքում։
«Արդյունքները տպավորիչ էին. համառությունը վեցշաբթյա հոգնեցուցիչ ծրագիրը կուրսանտների ավարտելու ամենաուժեղ կանխորոշիչ գործոնն էր։ Այն գերազանցում էր SAT-ի արդյունքներին, միջնակարգ դպրոցի միջին գնահատականին, ֆիզիկական պատրաստվածության ցուցանիշներին և նույնիսկ Վեսթ Փոյնթի «թեկնածուի ընդհանուր միավորին»։ Թեև նորեկ կուրսանտների 3%-ը սովորաբար լքում է Beast Barracks ծրագիրը, համառության ավելի բարձր ցուցանիշներ ունեցողները զգալիորեն ավելի հակված էին շարունակելու ուսումը», – ավելացրել են Fortune-ում։
Նաև Դաքվորթի հետազոտությունը ոչ ակնհայտ փոխկապակցվածություն է բացահայտել համառության և ընդունակությունների ավանդական ցուցանիշների միջև։
«Ես կարծում եմ, որ այն ամենը, ինչ հոգեբանները օգտակար են համարում, մասամբ կառավարելի է։ Ես չեմ ասում, որ գեները ոչ մի դեր չեն խաղում, քանի որ յուրաքանչյուր հոգեբան ձեզ կասի, որ դրանք ազդում են ամեն ինչի վրա, ներառյալ համառությունը։ Բայց գիտեք, մեր համառությունը մեծապես կախված է նրանից, թե ինչ գիտենք, ում հետ ենք շփվում և ուր ենք գնում», – բացատրել է նա։
Մեկ այլ հետազոտությամբ հոգեբանը պարզել է, որ ավելի խելացի ուսանողներն իրականում ավելի քիչ համառություն ունեին, քան իրենց այն հասակակիցները, ովքեր ինտելեկտի թեստերից ավելի ցածր միավորներ էին ստացել։
Կարդացեք նաև՝ ՇՏԱՊ! Բացահայտվել է բախտավորության բանաձևը: Ինչպե՞ս է գիտությունը բացատրում հաջողությունը: Ի՞նչ է դա իրականում
«Այս բացահայտումը վկայում է այն մասին, որ բնատուր ընդունակություններ չունեցող մարդիկ հաճախ դա փոխհատուցում են՝ աշխատելով ավելի շատ և ավելի մեծ վճռականությամբ, և նրանց ջանքերն արդյունք են տալիս։ «Բաղեղի լիգայի» համալսարաններում ամենահամառ ուսանողները, այլ ոչ թե ամենախելացիները, հասել են ամենաբարձր միջին գնահատականներին», – ընդգծել են Fortune-ում։
Նաև Դաքվորթի հետազոտությունները հաստատել են, որ ճանաչողական (կոգնիտիվ) ընդունակություններն ամենաուժեղ գործոնն են, որոնք ազդում են ակադեմիական և ռազմական հաջողությունների վրա։
Միևնույն ժամանակ, հրատարակությունում ամփոփել են. «Չնայած համառության՝ որպես առանձին հասկացություն, յուրահատկության շուրջ շարունակվող գիտական բանավեճերին, հիմնական եզրակացությունը մնում է համոզիչ. մշտական ջանքերն ու երկարաժամկետ նպատակներին նվիրվածությունը հաճախ ավելի մեծ նշանակություն ունեն, քան զուտ բնատուր ընդունակությունները»։
Գրանցվիր մեր 
