Անշուշտ, մեզանից յուրաքանչյուրը բավական ծանր բաժանությունից հետո լսել է «Եկեք ընկերներ մնանք» առաջարկը: Եվ մենք բոլորս մտածում էինք՝ ի՞նչ է սա իրականում նշանակում: Սա ենթադրում է ընկերությու՞ն, թե՞ պարզապես իրար դեմ «չարություն չպահել»: Հավանաբար հոգեբանները նույնպես մտածել են այս մասին և եկել բավական ցնցող եզրահանգումների:
Վերջերս կատարված ուսումնասիրության ընթացքում Օքլենդի համալսարանի հետազոտողները գտել են անմիջական կապ բնավորության գծերի, ինչպիսիք են նարցիսիզմը և հոգեգարությունը, և անցյալի հարաբերությունները պահպանելու անձի ցանկության միջև:
Այլ կերպ ասած, մարդիկ, որոնք նախկինի հետ ընկերներ են մնում, նարցիսներ են և հոգեկան որոշակի խնդիրներ ունեն:
Ինչո՞ւ: Սովորաբար նման մարդիկ առաջնորդվում են գործնական կամ սեքսուալ նկատառումներով: Այսինքն՝ նրանք ցանկանում են «ընկերներ մնալ» ոչ թե այն բանի համար, որ նրանք իսկապես անհանգստանում են իրենց նախկինի համար, այլ այն պատճառով, որ ցանկանում են օգտագործել այդ մարդուն իրենց սեփական եսասիրական նպատակներով կամ մանիպուլացնել նրան:
«Հարաբերություններից հետո այսպիսի ընկերությունը մնում է ֆունկցիոնալ առումով նույնը այնքանով, որքանով թույլ է տալիս շարունակական փոխանակվել ցանկալի ռեսուրսներով», – ասվում է ուսումնասիրության մեջ:
Նարցիսները, օրինակ, կառչում են անցյալի հարաբերություններից, քանի որ ատում են լքված լինելու զգացումը, որ ինչ-որ բան կորցրել են: Մարդուն պահելով իրենց սոցիալական շրջապատում՝ նրանք զգում են, որ իրենք «շահել են» բաժանումը:
Թե՛ նարցիսները, և թե՛ հոգեկան որոշակի խնդիրներ ունեցողները ատում են այն գաղափարը, որ նախկինը կարող է լինել մեկ այլ անձի հետ, կամ որ նա հետ կվերցնի իր կյանքի լիակատար վերահսկողությունը: Արդյունքում, նման մարդիկ հարաբերություններ են պահպանում իրենց նախկինի հետ, որպեսզի կարողանան մանիպուլացնել կամ վերահսկել նրանց:
Ահա թե ինչու շատ հոգեբաններ խորհուրդ են տալիս բաժանվելուց հետո դադարեցնել բոլոր տեսակի հարաբերությունները նախկինի հետ: Ընկերներ մնալը լավ գաղափար չէ, ավելի լավ է առանց նրանց մնաք, հոգ տարեք ձեր հոգեկան առողջության մասին:
Գրանցվիր մեր 
