Ուզում ես գոռա, ուզում ես ճչա,
Ուզում ես տեղից երկու կես եղիր,
Ուզում ես թող ու քեզնից փախչիր`
Միևնույն է բախտից քո երբեք չես փախչի:

Երբեմն բախտը պատիժ է դառնում,
Պատուհաս դառնում ու մեզ կործանում:
Երբեմն բախտը այնպես է ժպտում,
(իհարկե մեզ չէ, այլ ուրիշներին):

Ամեն ինչ սուտ է, ամեն ինչ ունայն:
Ամեն բան դատարկ, դատարկ ամեն բան…