Առակ այն մասին թե ինչպես տարբերակել կյանքի կարևորն ու ոչ կարևորը։
Մի անգամ աշակերտը հարցրեց ուսուցչին.
– Ասա՛ ինձ ուսուցիչ, ինչպե՞ս չսխալվել՝ տարբերակելով իրական գիտելիքները ստից։
– Երբ անապատով գնալիս առջևդ գեղեցիկ օազիս ես տեսնում, ի՞նչ ես անում պարզելու համար՝ միրա՞ժ է այն, թե՞ ոչ։
Մտածելով աշակերտը պատասխանում է.
– Դա ստուգելու համար կա երկու տարբերակ՝ կամ գնալ դեպի օազիս, կամ սպասել մինչև այն կցրվի, կամ չի ցրվի։
– Եթե այն այնուամենայնիվ միրաժ է, արդյո՞ք չի ցրվի երկու տարբերակում էլ։
– Իհարկե կցրվի։
– Այդ դեպքում արժի՞ գնալ նրա մոտ։
– Ոչ։
– Իսկ եթե այն իսկական օազիս է, կանհետանա՞ այն, եթե գնաս նրա մոտ կամ նստես և սպասես։
– Ոչ չի անհետանա… Ստացվում է, միշտ ճիշտ է սպասել, – բացականչում է աշակերտը։
– Թե՞ ամեն դեպքում գնալը, – հարցնում է ուսուցիչը։