Հին ժամանակներում դաշտում կար մի ջրհոր:

Մոտենում էր ջրհորին մարդը, իջեցնում էր դույլը, հանում, իսկ դույլում պարզվում էր այն է, ինչ կա նրա սրտում:

Սկզբից մարդիկ ջրհորից հանում էին սեր, բարություն, քնքշություն: Ով ինչ ուներ՝ նրա մոտ դա ավելանում էր:

Բայց հետո աշխարհում ինչ-որ բան տեղի ունեցավ, բարդիկ սկսեցին ավելի հաճախ ջրհորից հանել չարություն, նախանձություն, ատելություն:

Եվ որոշեցին նրանք, որ ջրհորը փչացել է:

Չէ՞ որ ավելի հեշտ է ջրհորը ծածկել հողաշերտով, քան մաքրել սեփական սիրտը: Ճի՞շտ է:

Գրանցվիր մեր Telegram ալիքին։ Ուղարկում ենք միայն պոպուլյար հոդվածները և օրը միայն մեկ անգամ:

Գրանցվիր մեր Viber ալիքին։ Եվ ստացիր միայն թարմ հոդվածները անմիջապես քո մեսենջերին։