Այս կյանքը այնպիսին է դարձել, որ անկախ ուղղությունիցդ, ուր էլ որ գնում ես՝ միևնույն է վաղ թե ուշ անարդարության պատը դիմացդ է հառնում: Անձամբ իմ կյանքում բազում այդպիսի պատեր են հանդիպել: Եղել են չափազանց բարձրերը, եղել են ոչ այդքան:
Ու այդ պատին հանդիպելուց բնական հարց է ծագում. ի՞նչ անել: Փոխե՞լ ուղղությունը, թե՞ դադարեցնել ընթացքը: Այո այդ պատը ունակ է հուսախաբ անել, հիասթափեցնել, դանդաղեցնել և նույնիսկ արգելակել մեր առաջընթացը: Նա նաև ունակ է ներսից մարդուն քայքայելու:
Անարդարությունը նման է խոչընդոտ պատի:
Սակայն ես խորհուրդ կտամ, որ վերը շարադրված «ի՞նչ անել»-ներից ոչ մեկն էլ չընտրեք, այլ ընտրեք այլընտրանքային տարբերակ: Այն է. թքեք այդ պատի վրա և մագլցեք նրա վրայով: Ճիշտ է կարող է վայր ընկնելու վախը փորձի ետ կանգնեցնել Ձեզ, սակայն Դուք մի ընկրկեք, մագլցե՛ք, անցե՛ք այդ պատի վրայով և շարունակեք Ձեր նախանշված ուղղին, ինչպես որ ես եմ այժմ, հենց այս պահին անում…
Դե՛, Ձեզ տեսնեմ…
Գրանցվիր մեր 
