Դու, որ էլ չկաս, դու` որ հեռու ես,
Դու որ իմ սիրտը ոտնատակ տվիր:
Դու, որ իմ կյանքում գարուն բացեցիր,
Հետո էլ կտրուկ ձմռան փոխեցիր:
Դու, որ միակն էր, որ կարողացար
Իմ քարե սիրտը փխրուն դարձնել:
Հետո այդ փխրուն սիրտը իմ
Չափսոսեցիր դեն շպրտել:
Դու, որ միակն էիր իմ սիրտը գերել
Հիմա էլ չկաս, հեռու ես հիմա:
Գրանցվիր մեր 
