Շագանակագույնը հողի, հին ծառի, բուրավետ սուրճի և տնական թխվածքի գույնն է։ Այն կարծես մեզ վերադարձնում է մի բանի, որը փորձված է ժամանակով, իսկ մարդիկ, ովքեր ընտրում են այն հագուստի կամ աքսեսուարների մեջ, ինտուիտիվ ձգտում են կայունության զգացման։ Բայց շագանակագույնն ունի նաև հակառակ կողմը. դրա նկատմամբ չափազանց ուժեղ կապվածությունը կարող է վկայել հոգնածության, փոփոխություններից վախի և աշխարհից թաքնվելու ցանկության մասին։
Չմոռանաք բաժանորդագրվել մեր Telegram ալիքին:
Կոնկրետ երանգի ընտրությունը հազվադեպ է պատահական լինում. ենթագիտակցական մակարդակում մենք կարծես շրջապատողներին հայտնում ենք, որ հանգստության և ոտքի տակ ամուր հող զգալու կարիք ունենք։ Ընդ որում, խոսքը միշտ չէ, որ ներկա խնդիրների մասին է. երբեմն շագանակագույնի նկատմամբ սերը դառնում է երկարատև սթրեսի կամ հուզական հյուծվածության հետևանք։
Ե՞րբ պետք է անհանգստացնի սերը դեպի շագանակագույնը
Շագանակագույնն ինքնին չեզոք է և կարող է հիանալի համադրվել այլ երանգների հետ։ Նորմալ է, եթե այն պարզապես գեղագիտորեն դուր է գալիս կամ ասոցացվում է անցյալի ինչ-որ հաճելի բանի հետ, սակայն կան իրավիճակներ, երբ այն վերածվում է յուրօրինակ հուզական վահանի։
Արժե զգուշանալ, եթե՝
- շագանակագույնը գերիշխում է ամեն ինչում՝ հագուստ, պատեր, կահույք, աքսեսուարներ,
- այլ գույներն անհարմարավետություն կամ զայրույթ են առաջացնում,
- դուք խուսափում եք վառ երանգներից և ձեր շուրջը տարածության մեջ փոփոխություններից,
- հանգստության զգացումը գալիս է միայն տաք երանգներով շրջապատված լինելիս։
Նման դեպքերում գույնը սկսում է աշխատել որպես պաշտպանություն հուզական գերբեռնվածությունից։ Սա ինքնին վատ չէ, բայց ազդանշան է, որ կա անվտանգության չբավարարված պահանջմունք, որը կարևոր է բավարարել ոչ միայն տեսողական միջավայրի միջոցով։
Երանգները և թե ինչ են դրանք պատմում ձեր մասին
Մուգ շոկոլադագույն և ընկուզագույն երանգներն ամենից հաճախ ընտրում են նրանք, ովքեր փնտրում են հուսալիություն և կայունություն։ Կարամելայինն ու սրճագույնը ձգտում են ջերմության և հարմարավետության, բայց նոր տպավորությունների նկատմամբ զգուշավոր վերաբերմունքով։
Բաց բեժ-շագանակագույն երանգները կարող են վկայել տեղեկատվական աղմուկից հոգնածության, պարզությամբ և մինիմալիզմով շրջապատվելու ցանկության մասին։ Տերակոտան՝ իր թեթև կարմրավուն երանգով, հաճախ ընտրում են մարդիկ, ովքեր տենչում են հուզական մտերմության, բայց միևնույն ժամանակ վախենում են չափազանց արագ բացվելուց։
Եթե նկատում եք, որ շագանակագույնը դուրս է մղել մնացած բոլոր գույները, արժե ինքներդ ձեզ մի քանի հարց տալ. ո՞ր պահից է այն ձեզ համար գլխավոր դարձել։ Արդյո՞ք դա չի համընկել տեղափոխության, կորստի, հակամարտության կամ անորոշության շրջանի հետ։ Ինչպե՞ս եք ձեզ զգում վառ հագուստով՝ թեթև անհարմարավետությո՞ւն, թե՞ իսկական տագնապ։
Պատասխանները կօգնեն հասկանալ՝ արդյոք գույնը պարզապես գեղագիտական գործառույթ է կատարում, թե՞ դարձել է հուզական կարգավորման միջոց։
Տես նաև՝ Դեղին․ երբ երջանկությունը կարող է նաև գոռալ։ Ի՞նչ է պատմում մարդու մասին դեղինի հանդեպ սերը
Ինչպե՞ս վերականգնել հավասարակշռությունը
- Շագանակագույնին ավելացրեք փափուկ չեզոք երանգներ՝ կրեմագույն, փոշոտ երկնագույն, ձիթապտղագույն։ Սա կօգնի պահպանել հարմարավետությունը, բայց մի փոքր կընդլայնի ընկալման սահմանները։
- Ստեղծեք կայունության աղբյուրներ առօրյայում՝ ծեսեր, առավոտյան սովորություններ, փոքր, բայց մշտական ուրախություններ։
- Շաբաթը մեկ անգամ փորձեք նոր տարր մտցնել շրջապատում՝ այլ գույնի բարձ կամ վառ աքսեսուար։ Սա ճկունության և փոփոխություններին պատրաստ լինելու զգացումը վերադարձնելու մեղմ միջոց է։
Սերը դեպի շագանակագույնը միշտ չէ, որ հոգու ճիչ է, բայց եթե այն դարձել է ինքներդ ձեզ անվտանգ զգալու միակ միջոցը, սա առիթ է լսելու ձեր իրական կարիքները։ Հնարավոր է՝ դուք փնտրում եք ոչ այնքան գեղեցիկ գույն, որքան հնարավորություն՝ շունչ քաշելու, վերականգնվելու և զգալու, որ շրջապատող աշխարհը հուսալի վայր է։
Եվ այդ դեպքում աշխատանքը կտարվի ոչ թե զգեստապահարանի կամ ինտերիերի, այլ նրա հետ, ինչ կատարվում է ներսում։
Գրանցվիր մեր 
