Ունայնությունից մի կերպ դուրս պրծանք.
Երկար է կարծես ճանապարհն իմ:
Չի լինի էլ վիշտ, չի լինի խաբկանք,
Չեմ հավատա խոսքերին ես սին:

Էլ տատասկներին չեմ դիպչի երբեք,
Հոտ  էլ չեմ քաշի ամեն ծաղկից ես,
Ճանապարհն իմ կլինի վերելք`
Պատված կանաչով վեհ ու գեղանի: