ի՞նչ կա ավելի վիրավորական, քան չգնահատված ու անընդհատ շահագործված քո քրտնաջան աշխատանքը:
Երբ աշխատում ես, քրտնաջան, նվիրված, սիրով՝ ասում են պետք չէ սպասել գնահատականի: Ինչ որ մի պահով համաձայն եմ, բայց ինչ որ մի պահով ոչ: Երբ այդքան աշխատելուց հետո տեսնում ես, որ շուրջդ բոլորը գնահատվում են, իսկ դու ոչ, ամենաառաջինը ինչ գալիս է գլխումդ, դա այն է, որ միգուցե ես լավ չեմ աշխատել ու աշխատում ես է՛լ ավելի լավ աշխատել: Բայց երբ հետո նկատում ես, որ այն մնացածը, որոնք գնահատվում են, մեղմ ասած, քեզնից առավել չեն աշխատում՝ այստեղ վրա է հասնում խորը վիրավորանքն ու հիասթափությունը: Միակ ելքը մնում է հեռանալ: Այո հեռանա՛լ, բայց ու՞ր…
Գրանցվիր մեր 
