Ուշ գիշեր է: Ավելի շուտ արդեն առավոտ՝ ժամը 4:10 է: Ու ես նորից արթուն եմ ու նորից քունս չի տանում: Մտքերս չեն թողնում, որ քունս մոտենա: Մտքերս խառն են, բազմազան ու անողոք:
Չնայած գիտեմ, որ պառկեցի անմիջապես կքնեմ, բայց ես էլ չեմ ուզում քնել:
Քնե՞լ, թե չքնել՝ այս է խնդիրը…