Կոնֆուցիուսի արտահայտությունն այն մասին, որ սերը սրտերի, մտքի և մարմինների ձգողության սինթեզն է, ոչ թե պարզապես գեղեցիկ փոխաբերություն է, այլ ամբողջական, հասուն հարաբերությունների ճշգրիտ քարտեզ։

Չմոռանաք բաժանորդագրվել մեր Telegram ալիքին:

«Սրտերի ձգողությունը ծնում է ընկերություն, մտքի ձգողությունը՝ հարգանք, մարմինների ձգողությունը՝ կիրք, և միայն այս երեքը միասին են ծնում սեր»։

Ժամանակակից հոգեբանության տեսանկյունից այս եռամիասնությունը կարելի է դիտարկել որպես իդեալական մոդել, որտեղ յուրաքանչյուր բաղադրիչ պատասխանատու է մարդկային հիմնարար պահանջմունքի համար։ «Սրտերի ձգողությունը» կամ զգացմունքային մտերմությունը ապահով կապվածության հիմքն է, որը նկարագրել է Ջոն Բոուլբին իր տեսության մեջ։

Սա վստահության, ընդունման և աջակցության պահանջմունք է, զգացողություն, որ քեզ տեսնում և հասկանում են հոգու մակարդակով։ Առանց այս բաղադրիչի՝ հարաբերությունները զրկվում են իրենց զգացմունքային առանցքից՝ վերածվելով ռացիոնալ պայմանագրի կամ անցողիկ կապի։

«Մտքի ձգողությունը» հարգանքն է, մտավոր ռեզոնանսը և արժեքների ընդհանրությունը։ Սա հենց այն զրույցն է, որը ցանկանում ես շարունակել անվերջ, մյուս մարդու ներաշխարհով փոխադարձ հիացմունքը։ Երկարաժամկետ հեռանկարում հենց այս բաղադրիչն է հաճախ դառնում կամուրջ ճգնաժամերի և առօրյա հոգսերի միջով։ Այն սնուցում է գործընկերությունը, դարձնում այն իմաստալից և հարստացնող երկուսի համար էլ։ Երբ մտքերը ներդաշնակ են, զույգը դառնում է ոչ միայն սիրեկան, այլև դաշնակից՝ բառի ամենալայն իմաստով։

Վերջապես, «մարմինների ձգողությունը» կիրքն է՝ զգացմունքների ֆիզիկական մարմնավորումը։ Առողջ հարաբերություններում սա ոչ թե պարզապես կենսաբանական մղում է, այլ հաղորդակցման հատուկ լեզու, բառերով անասելին արտահայտելու, մարմնական մակարդակով միմյանց պատկանելությունը հաստատելու միջոց։ Այս կողմի անտեսումը հանգեցնում է զգացմունքային հեռավորության առաջացմանը, այն զգացողությանը, որ զուգընկերը դարձել է ավելի շատ ընկեր կամ հարևան, քան սիրելի։

Կարդացեք նաև՝ Հավերժ սիրո գաղտնիքները. 5 հնարք, որոնք իմաստուն կանայք օգտագործում են տղամարդկանց սիրահարեցնելու համար

Կոնֆուցիուսի աֆորիզմի իրական ուժը կայանում է «միասին» բառի մեջ։ Սերը ծնվում է ոչ թե այս բաղադրիչների գումարից, այլ դրանց համաձուլվածքից, մշտական փոխազդեցությունից և փոխադարձ ուժեղացումից։ Հարգանքով և ընկերական մասնակցությամբ ամրապնդված կիրքն ավելի խորն է դառնում։ Զգացմունքային ջերմությամբ և ֆիզիկական ձգողությամբ տաքացած մտավոր մտերմությունն ավելի ամուր է դառնում։

Իսկ անհավասարակշռությունը, երբ մի տարրը գերակշռում է, իսկ մյուսներն անտեսվում են, ծնում է ոչ թե սեր, այլ դրա փոխարինիչները՝ կախյալ հարաբերություններ, հաշվարկով կնքված ռացիոնալ ամուսնություններ կամ անցողիկ սիրավեպեր։ Ամբողջականության, սրտի, մտքի և մարմնի ներդաշնակության ձգտումը հենց այն ճանապարհն է, որը տանում է դեպի այն իսկական, հասուն սիրո ստեղծումը, որը դիմանում է ժամանակի փորձությանը։