Զիգմունդ Ֆրեյդը մարդկությանը թողել է ոչ միայն գիտակցականի և անգիտակցականի մասին տեսությունների լայն ժառանգություն, այլև կյանքի իմաստի մասին շատ իմաստուն մեջբերումներ: Նրա մտորումները շոշափում են մարդկային գոյության, տառապանքի ու մահկանացու լինելու բարդ հարցեր՝ ստիպելով մեզ մտածել կյանքի արժեքի մասին։
Չմոռանաք բաժանորդագրվել մեր Telegram ալիքին:
Դիտարկենք Ֆրեյդի երեք մեջբերումները, որոնք մտածելու տեղիք են տալիս այն մասին, թե ինչպես ենք մենք ապրում և ինչ ենք փնտրում.
«Կյանքում ոչինչ այնքան թանկ չի արժենում, որքան հիվանդությունն ու հիմարությունը»:
Այս արտահայտությունը մեզ հիշեցնում է, որ ոչ միայն մեր ֆիզիկական առողջությունը, այլև մեր սխալներն ու սխալ մտածված որոշումները կարող են թանկ արժենալ: Ֆրեյդը հիմարությունը տեսնում էր որպես մարդկային թուլությունների դրսևորում, որոնք հաճախ դառնում են անախորժությունների և տառապանքների պատճառ։
Այս միտքը ծառայում է որպես ինքնաճանաչման և սեփական որոշումների համար պատասխանատվության կոչ, քանի որ, ըստ էության, կյանքը ընտրությունների մի շարք է, որի համար վաղ թե ուշ ստիպված ես վճարել:
«Այն պահին, երբ մարդը սկսում է մտածել կյանքի իմաստի և արժեքի մասին, կարելի է սկսել նրան հիվանդ համարել»:
Առաջին հայացքից այս մեջբերումը կարող է սադրիչ թվալ, բայց այն խորը հոգեբանական իմաստ է պարունակում։ Ֆրեյդի համար կյանքի իմաստի մասին մտածելը նշանակում է առերեսվել էկզիստենցիալ անհանգստության հետ՝ մի վիճակ, երբ մարդը գիտակցում է, որ կյանքը վերջավոր է, և դրա նպատակի մասին հարցերի պատասխաններն ակնհայտ չեն։ Այս անհանգստությունը կարող է հանգեցնել դեպրեսիայի կամ անհանգստության, և հենց այս իմաստով է Ֆրեյդը խոսում «հիվանդության» մասին։
«Ցանկացած կյանքի նպատակը մահն է»:
Ֆրեյդի համար մահը անխուսափելի կետ է, դեպի ուր շարժվում է յուրաքանչյուր մարդ, և այս փաստի գիտակցումը կարող է խորապես ազդել կյանքի ընկալման վրա: Այս մռայլ մտքի մեջ Ֆրեյդը տեսնում է ոչ միայն վերջ, այլ նաև ինքնաճանաչման հզոր աղբյուր։
Կարդացեք նաև՝ Ինչպե՞ս պարզել մարդու իրական էությունը. Զիգմունդ Ֆրեյդի էքսպրես մեթոդը
Այս միտքը մեզ տանում է դեպի կյանքը «հետոին» չթողնելուն, այլ ամեն օր գնահատելու անհրաժեշտությանը: Այս առումով մահն օգնում է մեզ կենտրոնանալ այն բանի վրա, թե ինչ ենք ուզում թողնել, ինչպես ենք ուզում ապրել մեր ճանապարհը և ինչ հետքեր ենք ուզում թողնել այլ մարդկանց հիշողության մեջ:
Այս երեք մեջբերումները մեզ ասում են, որ կարևոր է ուշադիր լինել ինքներս մեր նկատմամբ, չմոլորվել իմաստի որոնման մեջ, որը կարող է պատրանքային լինել, և հիշել ժամանակի վերջավորության մասին։
Գրանցվիր մեր 
