Չնայած այն հանգամանքին, որ մեր օրերում մարդկանց մեծամասնությունը շատ փակ է և իրենց նպատակներին հասնելու համար անցնում է մարդկանց գլուխների վրայով, այնուամենայնիվ, կան բարի, խոցելի մարդիկ, ովքեր դժվարանում են գոյատևել այս դաժան աշխարհում: Նրանք փորձում են մարդկանց վերաբերվել բաց հոգով և անկեղծ կարեկցանքով։ Սակայն, ի պատասխան, նրանք մեկը մյուսի հետևից հարվածներ են ստանում ճակատագրից: Նրանց համար շատ ավելի դժվար է ապրել։ Ինչո՞ւ է ամեն ինչ այդքան անարդար:
Չմոռանաք բաժանորդագրվել մեր Telegram ալիքին:
Մի օր մի երիտասարդ, գեղեցիկ աղջիկ՝ ամբողջությամբ արցունքների մեջ, եկավ մի ալեհեր, իմաստուն ծերունու մոտ։ Ի՞նչ անեմ, – բողոքեց նա արցունքների միջից: – Ես միշտ փորձում եմ մարդկանց բարի վերաբերվել, ոչ մեկին չնեղացնել, փորձում եմ բոլորին օգնել, որքան կարող եմ: Ու թեև բոլորի հետ ընկերաբար եմ ու սիրալիր, բայց երախտագիտության ու հարգանքի փոխարեն հաճախ մարդկանցից ստանում եմ վիրավորանքներ ու դառը ծաղր։ Կամ էլ բացահայտ թշնամանում են ինձ հետ։ Ես ոչ մի բանում մեղավոր չեմ, և սա այնքան անարդար է և այնքան վիրավորական։ Խնդրում եմ խորհուրդ տվեք, թե ինչ պետք է անեմ:
Իմաստունը նայեց գեղեցկուհուն և ժպտալով ասաց.
– Մերկացիր ու այդպես շրջիր քաղաքում։
– Դուք խե՞նթ եք, – վրդովվեց գեղեցկուհին։ – Այդ տեսքով բոլորն ինձ կպատվազրկեն, և Աստված գիտի, թե էլ ինչ կանի ինձ հետ:
Այդ ժամանակ իմաստունը բացեց դուռը և սեղանին դրեց հայելի։
– Տեսնո՞ւմ ես,- պատասխանեց նա,- դու վախենում ես մերկ մարմնով հայտնվել հանրության մեջ: Ուրեմն ինչո՞ւ ես շրջում աշխարհով մեկ ՄԵՐԿ հոգով: Այն քեզ մոտ բաց է, ինչպես այս դուռը: Եվ հետևաբար, յուրաքանչյուր ոք, ով չի զլանում, առանց հարցնելու ՄՏՆՈՒՄ է քո կյանք։
Եվ եթե նրանք քո առաքինությունների մեջ, ինչպես հայելու մեջ, տեսնում են իրենց արատների այլանդակության արտացոլանքը, ապա նրանք փորձում են ԶՐՊԱՐՏԵԼ, նվաստացնել և վիրավորել քեզ: Ոչ բոլորն ունեն համարձակություն խոստովանելու, որ ինչ-որ մեկն իրենցից լավն է: Չցանկանալով փոխվել՝ արատավոր մարդը միշտ ԹՇՆԱՄԱՆՈւՄ է արդար մարդու հետ։
-Ուրեմն ի՞նչ անեմ, – հարցրեց աղջիկը:
– Արի, ես քեզ ցույց կտամ իմ այգին, – առաջարկեց ծերունին:
Կարդացեք նաև՝ ԱՌԱԿ այն մասին, թե ինչպես արձագանքել շրջապատի մարդկանց զայրույթին, վրդովմունքին, վիրավորանքներին և նախանձին
Աղջկան տանելով այգով, իմաստունն ասաց.
– Երկար տարիներ ես ջրել և խնամել եմ այս գեղեցիկ ծաղիկները։ Բայց ես երբեք չեմ նկատել, թե ինչպես է ծաղկում բողբոջը, չնայած հետո վայելում եմ նրանցից յուրաքանչյուրի գեղեցկությունն ու բույրը… Ուրեմն դու էլ, եղիր ծաղկի պես. ԲԱՑԻՐ սիրտդ մարդկանց առաջ դանդաղ և աննկատ: Նայիր, թե ով է լավ մարդ և արժանի քեզ ընկեր լինելուն և ով բարին է գործում՝ նրա առջև էլ ԲԱՑԻՐ հոգիդ, այլ ոչ թե նրանց, ովքեր ծաղկաթերթիկներ են պոկում և ոտքերով տրորում …
Երբ տեսնում ես, որ ԿՈՊԻՏ են, անազնիվ և երախտամոռ՝ հեռացիր նրանցից և ոչ մի կերպ մի օգնիր նրանց:
Ամեն մարդու չի կարելի թույլ տալ մտնել քո կյանք, կոպիտ մարդկանց պետք է պահել հոգուդ՝ նրանցից ամուր կողպված դռան հետևում…
Հոգ տարեք ձեր հոգու մասին և կիսվեք այս իմաստությամբ ձեր սիրելիների հետ: