Լսեք մարդիկ մի պատմություն խենթ ու խելառ մի տղայի
որ սիրում էր մի աղջկա՝ նուրբ, շատ քնքուշ ու երկնային:
Իսկ աղջիկը այդ երկնային, չէր սիրում կարծես էս տղային:
Ու մեր տղան տարիներ անց չմոռացավ էս աղջկան:
Սերը տղու հուր ու կրակ, ժամ առ ժամ էր ուժգնանում:
Ինչքան ժամանակն անց էր կենում, սերն էր նրա ավելանում:
Իսկ աղջիկը հեռու հեռվում չէր էլ հիշում մեր տղային,
Իսկ տղան էլ հուր կարոտից խելագառվում խենթ էր դառնում:
Պատմությունն այս չի ավարտվել, շարունակությունն էլ չգիտեմ,
Իսկ տղային համբերություն, աղջկան էլ Երջանկություն…
P.S.-երկնային երեք խնձորին չսպասեք:
Գրանցվիր մեր 
